Liczba katolików: 3 500

Do parafii należą:

miejscowości: Niewodnica Kościelna, Baciuty kol. 3-7 km, Baciuty 9 km, Barszczówka 7 km, Czaplino 2-4 km, Klepacze 3 km, Koplany 6 km, Markowszczyzna 4-6 km, Mińce 3 km, Niecki 7 km, Niewodnica Korycka 2 km, Tołcze 4 km, Trypucie 2 km, Turczyn 5 km, Zalesiany 4 km.

Rys historyczny:
Do powstania parafii przyczynili się małżonkowie Andrzej i Elżbieta z Karpów Koryccy, właściciele Niewodnicy Koryckiej i Czaplina, którzy dokumentem wystawionym 30 stycznia 1596 r. ufundowali kościół pw. Świętej Trójcy, Narodzenia NMP, śś. Andrzeja, Mikołaja, Stanisława, Elżbiety i Marii Magdaleny. Uposażyli oni pierwszego proboszcza, ks. Stanisława Łęczyńskiego, i jego następców w grunty oraz dziesięcinę z folwarków Niewodnica Kościelna, Markowszczyzna i Czaplino. Ponadto przekazali parafii plac wokół kościoła na zbudowanie domu parafialnego, szkoły i założenie gospodarstwa plebańskiego. W kolejnych latach dobroczyńcami świątyni byli również przedstawiciele innych rodów szlacheckich, zamieszkałych na terenie parafii.
Pierwszy kościół w Niewodnicy wzniesiono z drewna. W 1633 r. były w nim trzy ołtarze, w tym główny z obrazem NMP. W sąsiedztwie były ulokowane: dzwonnica, plebania, budynek szkoły i zabudowania gospodarcze. W opisie wizytacyjnym kościoła z 1723 r. wspomniano o jednym z bocznych ołtarzy, w którym znajdował się obraz z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego oraz figura i chorągiew z jego wizerunkiem. Patron mógł być otaczany kultem w niewodnickiej parafii już w XVII stuleciu.
Na przełomie XVIII/XIX w. rozpoczęto grzebanie zmarłych na nowym cmentarzu. W 1872 r. wzniesiono na nim istniejącą do dziś kaplicę. W 1884 r. kościół parafialny został mocno uszkodzony przez wichurę. Ówczesny proboszcz, ks. Antoni Dowbor rozpoczął starania u władz gubernialnych o pozwolenie na budowę nowej świątyni. Projekt murowanej budowli z elementami neoromańskimi i neogotyckimi sporządził arch. Romuald Samotyja Lenczewski. Inwestycję zrealizowano w latach 1887-1889, po uzyskaniu akceptacji władz i zgromadzeniu materiałów (cegły i drewno na budowę ofiarowała rodzina Łyszczyńskich ? fabrykantów i właścicieli Markowszczyzny). Wzniesiono jednonawowy kościół z niższym od korpusu i ujętym przez dwie zakrystie, wydłużonym prezbiterium oraz trójkondygnacyjną wieżą dostawioną od zachodu na osi. Dnia 22 października 1889 r. kościół został poświęcony św. Antoniemu z Padwy. Na uroczystość odpustową tego patrona do Niewodnicy po dziś dzień każdego roku przybywają rzesze wiernych. W kolejnych latach trwało wyposażanie wnętrza świątyni.
W 1927 r. wzniesiono plebanię w stylu dworkowym, zaprojektowaną przez arch. Bernarda Zaczeniuka z Księżyna. W czasie II wojny światowej artysta Stanisław Stolarczyk odnowił cudowny obraz św. Antoniego. W latach 50. i 70. XX w. malarz Józef Łotowski restaurował polichromię kościoła. Za czasów proboszcza, ks. Franciszka Wilczewskiego, przeprowadzono szereg prac renowacyjnych, m.in. zmodernizowano gospodarstwo plebańskie oraz wykonano Drogę Krzyżową na placu w sąsiedztwie kościoła (1983-1984). W 1991 r. zbudowano dom parafialny. W 1995 r. przeprowadzono remont kościoła, a później także plebanii. W ostatnich latach wykonano renowację ołtarza głównego, ambony i prospektu organowego, podjęto prace konserwatorskie przy ołtarzach bocznych i odnowiono elewację świątyni.
Kościół w Niewodnicy zalicza się w poczet sanktuariów Archidiecezji Białostockiej.

Kaplice na terenie parafii:

• Na cmentarzu grzebalnym, zbudowana z cegły w 1872 r. W kaplicy obraz Pana Jezusa Nazareńskiego. Odprawiane są nabożeństwa 1 i 2 listopada.
• Kaplica pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Koplanach. Zbudowana w 1954 r. i poświęcona przez ks. Samuela Tracewskiego. Nabożeństwa są odprawiane w każdą niedzielę i święta oraz pierwsze soboty miesiąca. Odpust 6 sierpnia.

Cmentarz grzebalny:
Odległy od kościoła 200 m. Założony w końcu XVII i początku XVIII w. powiększony w 1940 r. Powierzchnia 3 ha.