PIERWSZE CZYTANIE

Rz 7, 18-25a

Któż mnie wyzwoli z ciała, co wiedzie ku śmierci

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:
Jestem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo  łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać – nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię właśnie zło, którego nie chcę. Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka.

A zatem stwierdzam w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, narzuca mi się zło. Albowiem wewnętrzny człowiek we mnie ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym. W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i bierze mnie w  niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach.

Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, co wiedzie ku tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego!

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 119 (118), 66 i 68. 76-77. 93-94 (R.: por. 68b)

Refren: Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich.

Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności, *
bo ufam Twoim przykazaniom.
Dobry jesteś i dobrze czynisz, *
naucz mnie ustaw swoich.

Refren.

Niech Twoja łaska będzie mi pociechą *
zgodnie z obietnicą, daną Twemu słudze.
Niech Twa litość mnie ogarnie, a żyć będę, *
bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.

Refren.

Na wieki nie zapomnę Twoich postanowień, *
bo przez nie dałeś mi życie.
Wybaw mnie, należę do Ciebie *
i szukam Twoich postanowień.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. Mt 11, 25

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 12, 54-59

Poznać znaki czasu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus mówił do tłumów: «Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: „Deszcz idzie”. I tak się dzieje. A  gdy wiatr wieje z południa, powiadacie:

„Będzie upał”. I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże chwili obecnej nie rozpoznajecie? I  dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?

Gdy idziesz do sprawującego władzę ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie zaciągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia. Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, aż  zwrócisz ostatni pieniążek».

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem

Dwa krótkie, ale ważne pouczenia, zestawione razem obok siebie. Pierwsze dotyczy tego wspaniałego daru, jaki otrzymał każdy z nas: rozum i wolna wola. Bóg pragnie, byśmy się nimi na co dzień posługiwali, byśmy obserwując świat i życie toczące się wokół nas potrafili dokonywać właściwej oceny i wyciągać wnioski dla naszego życia. Mamy przecież sami z siebie rozróżniać to, co jest słuszne.

Konsekwentnie, jako ludzie wolni w naszych wyborach, ponosimy też za nie odpowiedzialność. Człowiek zatem – to brzmi dumnie. To nie tylko wolność, ale i prawdziwa odpowiedzialność.

Drugie pouczenie dotyczy pokojowego regulowania wszystkich naszych spraw międzyludzkich, dopóki jesteśmy „w drodze”, tzn. dopóki żyjemy tu, na ziemi. Potem, po śmierci, będzie już za późno. Potem będzie już tylko Boża sprawiedliwość, czyli dokładne rozliczenie każdego człowieka z jego dobrej lub złej woli.

Czas Bożego miłosierdzia dotyczy wyłącznie życia na ziemi, a polega na tym, że Bóg daje nam możliwość naprawienia wszelkiego zła, póki jesteśmy „w drodze”.

ks. Wojciech Michniewicz
Blog autora: anaideia2.blogspot.com