PIERWSZE CZYTANIE

Iz 29, 17-24

W owym dniu oczy niewidomych będą widziały

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan Bóg:
«Czyż nie w krótkim już czasie Liban zamieni się w ogród, a ogród za bór zostanie uznany? W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widziały. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela, bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wytępieni zostaną wszyscy, co za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają sidła na sędziów i odprawiają sprawiedliwego z  niczym».

Dlatego tak mówi Pan, Bóg domu Jakuba, który odkupił Abrahama: «Odtąd Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy swe dzieci, dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte. Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego i z bojaźnią szanować Boga Izraela. Dusze zbłąkane poznają mądrość, a  szemrzący otrzymają pouczenie».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14 (R.: 1b)

Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim.

Pan moim światłem i zbawieniem moim, *
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia, *
przed kim miałbym czuć trwogę?

Refren.

O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam, †
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu *
po wszystkie dni mego życia,
abym kosztował słodyczy Pana, *
stale się radował Jego świątynią.

Refren.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny, *
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Oto nasz Pan przyjdzie z mocą
i oświeci oczy sług swoich.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Mt 9, 27-31

Uzdrowienie niewidomych, którzy uwierzyli w Jezusa

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus przechodził, ruszyli za Nim dwaj niewidomi, którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» Gdy wszedł do  domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!»

Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie». I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im  przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!» Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem

Jezus, jak słyszymy, uzależnił uzdrowienie dwu niewidomych od ich wiary w Niego. Oczywiście, że mógłby to uczynić i bez ich wiary, a nawet wbrew ich woli. Jest przecież Bogiem. Ale właśnie dlatego, że jest Bogiem, a nie autorytarnie rządzącym człowiekiem, dlatego nie czyni niczego „na siłę”, wbrew ludzkiej woli. Zawsze oczekuje naszego współdziałania, naszego przyzwolenia.

Uzdrawia zatem niewidomych uzależniając to od ich wiary. I tak się stało – został przywrócony im wzrok, bo Mu zaufali, zawierzyli.

A potem zakazał im mówić komukolwiek o tym, co się wydarzyło. Tylko jak mogli milczeć, kiedy doświadczyli takiego znaku?! Trzeba nam jednak Jezusa zrozumieć: On nie chciał, by ludzie patrzyli na Niego wyłącznie jako na uzdrowiciela fizycznego, lekarza ludzkich chorób. On pragnął przede wszystkim przynieść ludziom uzdrowienie duchowe, wolność od zniewolenia grzechem. Pragnął i nadal pragnie uzdrawiać oczy naszej duszy.

Ulituj się i nad nami, Synu Dawida! Nam również przywróć wzrok! Duchowy.

ks. Wojciech Michniewicz
Blog autora: anaideia2.blogspot.com