PIERWSZE CZYTANIE

Prz 30, 5-9

Nie dawaj mi bogactwa ni nędzy

Czytanie z Księgi Przysłów

Każde słowo Boże wypróbowane, tarczą jest dla tych, co się chronią do niego. Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarcił i zostałbyś kłamcą.

Proszę Cię o dwie rzeczy, nie odmawiaj mi, nim umrę: Fałsz i kłamstwo oddal ode mnie, nie dawaj mi bogactwa ni nędzy, żyw mnie chlebem niezbędnym, bym syty, nie stał się niewierny i nie rzekł: «A któż to jest Pan?» lub z biedy nie zaczął kraść i nie targnął się na  imię mego Boga.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 119 (118), 29 i 72. 89 i 101. 104 i 163 (R.: por. 105a)

Refren: Słowo Twe, Panie, oświeca mą drogę.

Powstrzymaj mnie od drogi kłamstwa, *
obdarz mnie łaską Twojego Prawa.
Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *
niż tysiące sztuk złota i srebra.

Refren.

Twoje słowo, Panie, jest wieczne, *
niezmienne jak niebiosa.
Powstrzymuję nogi od wszelkiej złej ścieżki, *
aby słów Twoich przestrzegać.

Refren.

Z Twoich przykazań czerpię roztropność, *
dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki nieprawej.
Nienawidzę kłamstwa i nim się brzydzę, *
a Prawo Twoje miłuję.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Mk 1, 15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 9, 1-6

Rozesłanie Dwunastu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych.

Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!» Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem

Jezus wysyła swoich uczniów z pierwszą misją ewangelizacyjną. Można rzec, iż jest to swoista „wprawka” przed znacznie poważniejszą pracą misyjną, która będzie ich czekała po Jego zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu, gdy pójdą na krańce ówczesnego świata głosząc Jego naukę i poświadczając jej prawdę męczeńską śmiercią.

Władza, której udzielił Jezus swoim uczniom-misjonarzom, dotyczy dwu sfer: ciała i ducha. Mają leczyć wszelkie choroby i wypędzać złe duchy. Jest to, jak zawsze u Jezusa, podejście całościowe do człowieka. Nie interesuje Go bowiem tylko jedna, jakaś wąska sfera ludzkiego życia, On patrzy na człowieka en globe, w jego pełni. Bo taki właśnie, „pełny” człowiek ma posiąść Boże Królestwo: nie wyłącznie jego dusza, ale i jego zmartwychwstałe ciało.

W tym też wyraża się godność naszego ludzkiego, jakże często przez nas sponiewieranego i nadużywanego ciała.

ks. Wojciech Michniewicz
Blog autora: anaideia2.blogspot.com