PIERWSZE CZYTANIE
Ef 4,1-7.11-13
Chrystus ustanowił Apostołów
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny
powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z
cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować
jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden
Duch, bo też zostaliście wezwani w jednej nadziei, jaką daje wasze
powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i
Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez
wszystkich i we wszystkich.
Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. I
On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami,
innych pasterzami i nauczycielami dla przysposobienia świętych do
wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy
wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do
człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 19,2-3.4-5
Refren: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi.
Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Alleluja, alleluja, alleluja
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,
Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Mt 9,9-13
Powołanie Mateusza
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Gdy Jezus wychodził z Kafarnaum, ujrzał człowieka siedzącego w komorze
celnej, imieniem Mateusz, i rzekł do niego: „Pójdź za Mną”. On wstał i
poszedł za Nim.
Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami.
Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: „Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?”
On, usłyszawszy to, rzekł: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci,
którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: «Chcę
raczej miłosierdzia niż ofiary». Bo nie przyszedłem powołać
sprawiedliwych, ale grzeszników”.
Oto słowo Pańskie.
Medytacja nad Słowem
Krótka i prosta scena powołania Mateusza do grona Dwunastu: „pójdź za Mną! On wstał i poszedł za Nim”.
Ale dla pozostałych uczniów pojawienie się Mateusza w ich gronie było chyba bardzo trudne do zaakceptowania i przełknięcia. Przecież ten człowiek bezczelnie współpracował dla pieniędzy z okupantem ich ojczyzny! Przecież poszedł do Rzymian i za duże pieniądze kupił od nich dla siebie możliwość nieograniczonego i bezkarnego ściągania podatków, i to od swoich współrodaków! Czyż nie był to czystej krwi kolaborant, zdrajca i wielki grzesznik?! I takiego właśnie człowieka Jezus powołuje do grona dwunastu Apostołów? Czyżby nie znał jego CV?!
Znał. I dlatego go powołał. „Bo nie tyle potrzebują lekarza zdrowi, co raczej ci, którzy źle się mają”. Bo Jezus nie tyle przyszedł powoływać do siebie tych, którzy uważają się za sprawiedliwych (jak faryzeusze) i całkowicie przez to zamykają na Boże wezwanie, ale przyszedł powoływać i pomagać ludziom słabym i grzesznym. Tym, którzy nie liczą na siebie i swoją moc, bo wiedzą, że są słabi, ale za to szczerze i gorąco liczą na Jego przebaczenie i miłosierdzie.
ks. Wojciech Michniewicz
Blog autora: anaideia2.blogspot.com