PIERWSZE CZYTANIE

Jr 7, 1-11

Wezwanie do nawrócenia

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Słowo, które Pan skierował do Jeremiasza: «Stań w  bramie świątyni i głoś następujące słowa: Słuchajcie słowa Pańskiego, wszyscy z Judy, którzy wchodzicie tymi bramami, aby oddać pokłon Panu. Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Poprawcie postępowanie i wasze uczynki, a pozwolę wam mieszkać na tym miejscu. Nie ufajcie słowom kłamliwym głoszącym: Świątynia Pańska, świątynia Pańska, świątynia Pańska!

Albowiem jeżeli naprawdę poprawicie wasze postępowanie i jeżeli będziecie się kierować wyłącznie sprawiedliwością jeden wobec drugiego, jeśli nie będziecie uciskać cudzoziemca, sieroty i wdowy i  jeśli krwi niewinnej nie będziecie rozlewać na tym miejscu, i jeżeli nie pójdziecie za cudzymi bogami na waszą zgubę, to pozwolę wam mieszkać na tym miejscu, na ziemi, którą dałem przodkom waszym od wieków po wieki.

Oto wy na próżno pokładacie ufność w zwodniczych słowach. Nieprawda? Kraść, zabijać, cudzołożyć, przysięgać fałszywie, palić kadzidło Baalowi, chodzić za cudzymi bogami, których nie znacie. A potem przychodzicie i stajecie przede Mną w tym domu, nad którym wzywano mojego imienia, i mówicie: „Oto jesteśmy bezpieczni”, by móc nadal popełniać te wszystkie występki. Może jaskinią zbójców stał się w  waszych oczach ten dom, nad którym wzywano mojego imienia? Ja to dobrze widzę – mówi Pan».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 84 (83), 3-4. 5-6a i 8a. 11 (R.: por. 2)

Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.

Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich, *
serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, †
gdzie złoży swe pisklęta: *
przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże!

Refren.

Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, *
nieustannie wielbiąc Ciebie.
Szczęśliwi, których moc jest w Tobie. *
Mocy im będzie przybywać.

Refren.

Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich *
lepszy jest niż innych tysiące.
Wolę stać w progu domu mojego Boga, *
niż mieszkać w namiotach grzeszników.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Jk 1, 21bc

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo,
które ma moc zbawić dusze wasze.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Mt 13, 24-30

Przypowieść o chwaście wśród zboża

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł.

A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”.

Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i  zebrali go?” A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”».

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem

Nie tylko duch ciemności przychodzi, by namieszać w życiu człowieka, ale również jego ludzie, oddani mu na usługi. Taki właśnie „nieprzyjazny człowiek", którego – z racji na permanentne złe działanie – można nazwać po prostu tym konkretnym „Nieprzyjaznym”. Niczym „nieprzyjaciel rodzaju ludzkiego”.

Są więc ludzie, którzy stale czynią zło.

Pomóż im, Panie, wyrwać się z sideł szatana. Uczyń to, ponieważ oni sami nie są w stanie już tego uczynić. I pomóż mi zachować szacunek wobec tych ludzi, bo przecież walczymy nie przeciw „ciału i krwi”, ale przeciw „pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich”.

Czas Kościoła to jednocześnie czas wzrastania obok siebie tego, co Boże, i tego, co Jemu przeciwne. Zarówno Twoja pszenica, jak i chwasty rosną wspólnie aż do czasu żniwa. Dlaczego? Tylko i wyłącznie ze względu na Twoje miłosierdzie wobec „dobrego ziarna”, bo nie chcesz, by usuwając już teraz, na bieżąco, chwasty, usunięto przypadkowo także i pszenicę. Z Twego miłosierdzia wobec tego, co Twoje i dobre, pozwalasz trwać także i temu, co złe. Przedziwne.

Z tekstu wynika, że raczej nie czekasz na nawrócenie „chwastów”. One są na tyle zniszczone, zdeprawowane i zdeklarowane w złu, że żadne nawrócenie nie wchodzi już tu w rachubę. Chwast pozostanie chwastem do końca.

Panie, zachowaj wszystkie dzieci Kościoła od stania się chwastem, od deprawacji i odejścia. Pociągnij nas mocniej ku sobie. „Nawróć nas, a nawrócimy się do Ciebie”.

W porze żniwa Twoi aniołowie starannie zbiorą najpierw wszystkie chwasty i wyrzucą je na spalenie „w ogniu nieugaszonym”, tam, gdzie „będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Losem chwastu będzie zatem wieczny ogień.

Pszenicę każesz swym aniołom zebrać do Twoich spichlerzy.

Daj nam, Panie, być Twoją pszenicą, tym, co wartościowe w Twoich oczach. I niech nie będą to pojedyncze ziarna w Twoim spichlerzu. Niech będą raczej cząstką wśród milionów ziaren, we wspólnocie zbawionych, w Twoim Królestwie.

ks. Wojciech Michniewicz
Blog autora: anaideia2.blogspot.com