PIERWSZE CZYTANIE
2 Sm 7, 18-19. 24-29

Dziękczynienie Dawida

Czytanie z Drugiej Księgi Samuela

Po wysłuchaniu proroka Natana poszedł król Dawid i usiadłszy przed Panem, mówił: «Kimże ja jestem, Panie, Boże, i czym jest mój ród, że  doprowadziłeś mnie aż dotąd? Ale to było jeszcze za mało w Twoich oczach, Panie, Boże, bo dałeś zapowiedź tyczącą domu sługi swego na  daleką przyszłość. I to jest prawo człowieka, Panie, Boże.

Ustaliłeś, by lud Twój izraelski był dla Ciebie ludem na wieki, a Ty, o Panie, stałeś się dla niego Bogiem. Teraz więc, o Panie, Boże, niech trwa na wieki słowo, które wyrzekłeś o słudze swoim i jego domu, i czyń, jak powiedziałeś, ażeby na wieki wielbione było imię Twe słowami: „Pan Zastępów jest Bogiem Izraela”. A dom Twego sługi, Dawida, niech trwa przed Tobą.

Ty bowiem, o Panie Zastępów, Boże Izraela, objawiłeś swemu słudze, mówiąc: Zbuduję ci dom. Dlatego to sługaTwój ośmiela się zwrócić do  Ciebie z tą modlitwą: Teraz Ty, o Panie, Boże, Ty jesteś Bogiem, Twoje słowa są prawdą.

Skoro obiecałeś swojemu słudze to szczęście, racz teraz pobłogosławić dom Twojego sługi, aby trwał przed Tobą na wieki, bo Ty, Panie, Boże, to powiedziałeś, a dzięki Twojemu błogosławieństwu dom Twojego sługi będzie błogosławiony na wieki».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY
Ps 132 (131), 1b-2. 3-5. 11. 12. 13-14 (R.: por. Łk 1, 32b)

Refren: Pan Bóg da Jemu tron ojca Dawida.

Pamiętaj, Panie, Dawidowi *
wszystkie jego trudy.
Jak złożył Panu przysięgę, *
związał się ślubem przed Bogiem Jakuba:

Refren.

«Nie wejdę do mieszkania w moim domu, †
nie wstąpię na posłanie mego łoża, *
nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku,
póki nie znajdę miejsca dla Pana, *
mieszkania dla Niego, dla Boga Jakuba».

Refren.

Pan złożył Dawidowi niezłomną obietnicę, *
której nie odwoła:
«Zrodzone z ciebie potomstwo *
posadzę na twoim tronie.

Refren.

A jeśli twoi synowie zachowają moje przymierze *
i wskazania, których im udzielę,
także ich synowie *
zasiądą na tronie po wieczne czasy».

Refren.

Pan bowiem wybrał Syjon, *
tej siedziby zapragnął dla siebie.
«Oto miejsce mego odpoczynku na wieki, *
tu będę mieszkał, bo wybrałem je sobie».

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Ps 119 (118), 105

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich, Panie,
i światłem na mojej ścieżce.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA
Mk 4, 21-25

Przypowieść o świetle

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus mówił ludowi:
«Czy po to wnosi się światło, by je umieścić pod korcem lub pod łóżkiem? Czy nie po to, żeby je umieścić na świeczniku? Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!»

I mówił im: «Baczcie na to, czego słuchacie. Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą. Bo kto ma, temu będzie dodane; a kto nie ma, pozbawią go nawet tego, co ma».

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem

Przypowieść o świetle należy odnieść do każdego ucznia Jezusa: to my mamy być takim Bożym światłem w naszym środowisku, w domu czy w miejscu pracy, które pomaga innym odnajdywać drogę do Boga, dokonywać właściwych wyborów w życiu, łagodzić obyczaje. Naszą misją nie jest siedzieć cicho i nie zabierać głosu czy też dać się zepchnąć „do zakrystii”, ale jasno i wyraźnie świadczyć o Chrystusie. Mamy być światłem tego świata, mamy być jego solą, aby go konserwować i zachować od zepsucia.

Kolejne słowa są trzema niezależnymi, jak się wydaje, wypowiedziami Jezusa, które Marek – idąc za nauczaniem Piotra – połączył w jedną całość.

A zatem: to, co teraz jest zakryte przed naszymi oczyma, będzie kiedyś przez Boga rozświetlone, a z drugiej strony: to, co my staramy się ukryć przed innymi, będzie kiedyś przez Boga ujawnione. Żyjmy zatem jak w jasny dzień, szczerze i przyzwoicie.

Druga część wypowiedzi jest wezwaniem do uważnego słuchania Bożych nauk i wzięcia ich sobie do serca: „uważajcie, jak słuchacie!” Dotyczy ona naszej relacji do bliźniego: jaką miarą go mierzymy, taką samą miarą odmierzy nam kiedyś Bóg (nie ludzie!), a nawet potraktuje nas jeszcze bardziej rygorystycznie, jeśli my nie będziemy miłosierni wobec naszych braci.

Trzecią wypowiedź można skojarzyć z wezwaniem do uważnego słuchania: kto tak postępuje, odnosi duchową korzyść, a ponieważ już „ma”, Bóg mu jeszcze doda lepsze rozumienie Bożego słowa. Natomiast jeśli ktoś lekceważy Boże nauczanie, wówczas Bóg zabierze mu i to niewiele, co mu się wydaje, że ma.

W każdym zatem przypadku jest to wezwanie do uważnego i gorliwego słuchania Bożego słowa i starannego wcielania go w swoje życie.

ks. Wojciech Michniewicz
Blog autora: anaideia2.blogspot.com