Do parafii należą:

Rys historyczny:

Kaplice na terenie parafii:

Domy zakonne na terenie parafii:

Cmentarz grzebalny:

Liczba katolików: 9400

Do parafii należą:

ulice Sokółki: Akacjowa, Asnyka, Barlickiego, Białostocka, Bohaterów Monte Cassino, Broniewskiego, Buchwałowo, Ciepła, Os. Centrum, Dywizjonu 303, Fabryczna, Gęsta, Głowackiego, Grodzieńska, Kasztanowa, Pl. Kilińskiego, Klonowa, Kłopotowskiego, Kolejowa, Kołłątaja, Kopernika, Pl. Kościelny, Pl. Kościuszki, Kresowa, Krótka, 11 Listopada, Lelewela, Letnia, Lewickiego, Lewoniewskich, Lipowa, Łąkowa, 1 Maja, Mariańska, Matejki, Mickiewicza, Norwida, Piłsudskiego, Pocztowa, Polna, Przemysłowa, Sawickiego, Sikorskiego, Słoneczna, Słowackiego, Ściegiennego, Tuwima, Wesoła, Witosa, Wojska Polskiego, Wróblewskiego, Wyszyńskiego, Żeromskiego.
miejscowości: Bogusze 5 km, Buchwałowo, Karcze 3 km, Kraśniany 3 km, Malawicze Dolne i Górne 6 km.

Rys historyczny:

Przypuszczalnie pierwszy kościół w Sokółce zbudował król Zygmunt II August w 1565 r. dla potrzeb dworu królewskiego. Uposażenie parafii wiąże się jednak dopiero z dokumentem wystawionym 6 stycznia 1592 r. przez króla Zygmunta III Wazę. Dziesięć lat później, 27 lipca 1602 r., ten sam monarcha powiększył uposażenie, uwzględniając w nadaniach szpital i szkołę parafialną oraz nakazując proboszczowi budowę świątyń filialnych w Pohanicy i Słoi (powstała w Szudziałowie). Pierwszym znanym proboszczem sokólskim był ks. Maciej Nabrda (Nabreda). Początkowo rozległe terytorium parafii, uszczupliły powstające w sąsiedztwie jednostki parafialne w Kundzinie (1593), Korycinie (1601) i Sokolanach (1618).
W 1646 r. Sokółka stała się częścią oprawy Marii Ludwiki Gonzagi, żony króla Władysława IV. Królowa w 1652 r. przekazała parafię sokólską księżom misjonarzom św. Wincentego a Paulo. Po krótkim pobycie przenieśli się oni do Warszawy, a parafia wróciła pod opiekę księży diecezjalnych.
Niewiele wiadomo o wyglądzie pierwszej, drewnianej świątyni parafialnej. Nosiła ona wezwanie Wniebowzięcia NMP. Znajdowały się w niej dwa ołtarze: główny z obrazem św. Anny oraz boczny poświęcony MB Różańcowej. W 1740 r. z inicjatywy ks. prob. Michała Kazimierza Płońskiego, kanonika inflanckiego, zbudowano nowy drewniany kościół. Z inwentarza z 1783 r. wiadomo, że miał od frontu dwie wieże i kruchtę, zakrystię przy prezbiterium, a na dachu krytą gontem sygnaturkę. Świątynia wymagała jeszcze wówczas wykończenia wież, nowego pokrycia dachu i oszalowania ścian. We wnętrzu pojawiły się dwa dodatkowe ołtarze: pełniący rolę głównego z obrazami MB Trockiej i św. Michała Archanioła oraz boczny z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego.
W 1796 r. kościół i zabudowania plebańskie spłonęły. Przez kilka dziesięcioleci parafianom służyła prowizoryczna drewniana kaplica. Dopiero w latach 1840-1848, dzięki staraniom dziekana sokólskiego ks. Józefa Kryszczuna, zbudowano trójnawową murowaną świątynię w stylu klasycystycznym. Jej fasadę ozdobił pozorny portyk z sześcioma pilastrami, na którym wsparto trójkątny fronton (dziś wewnątrz znajduje się mozaika z wizerunkiem MB Ostrobramskiej z l. 80. XX w.). Dnia 9 czerwca 1850 r. kościół, tym razem pw. św. Antoniego, konsekrował bp wileński Wacław Żyliński. W 1862 r. poświęcono plac pod nowy cmentarz parafialny.
W latach 1901-1904 dziekan sokólski ks. Anzelm Noniewicz rozbudował świątynię wg projektu inż. Wacława Chrościckiego. Do pierwotnego korpusu dodano dwie nawy i kaplice boczne oraz zakrystię za ołtarzem głównym i pomieszczenia pomocnicze. W 1907 r. ks. Noniewicz został pochowany w podziemiach jednej z nowych kaplic (MB Różańcowej).
W 1920 r. terytorium parafii zmniejszyło się, kiedy część miejscowości przyłączono do nowej jednostki parafialnej w Rozedrance Starej. W 1926 r. za pieniądze uzyskane ze sprzedaży części gruntu kościelnego, zakupiono trzy nowe dzwony do świątyni. Za czasów ks. prob. Józefa Marcinkiewicza w ołtarzu głównym zamontowano namalowany w Wilnie obraz św. Antoniego.
Kościół i zabudowania parafialne nie ucierpiały podczas II wojny światowej. W okresie powojennym przeprowadzono szereg prac restauracyjnych w obrębie kościoła sokólskiego. Wykonano dębowe ławki, wymieniono organy, położono nową polichromię i terakotę, a świątynia została zelektryfikowana.
W latach 70. XX w. do Sokółki przywieziono obraz Miłosierdzia Bożego autorstwa Ludomira Sleńdzińskiego, wykonany na zamówienie bł. ks. Michała Sopoćko w 1966 r. Pierwotnie obraz miał być przekazany Ojcu Świętemu, a drugi, bliźniaczy - Episkopatowi Polski, jednak ostatecznie znalazł się w bocznym ołtarzu sokólskiej świątyni. Przed beatyfikacją ks. Sopoćki peregrynował po wszystkich parafiach Archidiecezji Białostockiej.
Z inicjatywy ks. Tadeusza Kalinowskiego przebudowano schody wejściowe do kościoła, a w 1989 r. wystawiono dom katechetyczny (w stanie surowym). Kolejny prob. ks. Stanisław Gniedziejko wykończył go i zaadoptował na plebanię. Przeprowadził także restaurację kościoła z zewnątrz, wymienił pokrycie dachu i wyremontował organy. Za jego posługi uporządkowano otoczenie świątyni (wykonano remont muru wokół kościoła i nowy parking).
W 2008 r. w parafii miało miejsce uznane przez Kościół wydarzenie eucharystyczne. Na upuszczonym z puszki komunikancie pojawiła się plama przypominająca krew. W 2009 r. abp Edward Ozorowski podniósł kościół św. Antoniego do rangi kolegiaty i powołał Kolegiacką Kapitułę Najświętszego Sakramentu, której charyzmatem jest troska o kult i szerzenie czci Chrystusa Eucharystycznego. Powołana do zbadania zjawiska komisja kościelna, po zapoznaniu się z wynikami analiz przeprowadzonych przez patomorfologów z Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku orzekła, że "wydarzenie z Sokółki nie sprzeciwia się wierze Kościoła, a raczej ją potwierdza". W 2011 r. Cząstkę Ciała Pańskiego wystawiono do publicznej adoracji w kaplicy MB Różańcowej, a do parafii ciągle napływają świadectwa doznanych łask.

Kaplice na terenie parafii:

• Kaplica pw. św. Józefa w domu zakonnym Zgromadzenia Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii, Sokółka, ul. Wróblewskiego 4.
• Kaplica pw. Matki Bożej Miłosierdzia w domu zakonnym Sióstr Służek NMP Niepokalanej, Sokółka, ul. Mickiewicza 6.

Cmentarz grzebalny:
200 m od kościoła, założony kilkadziesiąt lat temu, powiększony w 1973 r. i w 1994 r., pow. ponad 2 ha.

Domy zakonne na terenie parafii:

• Zgromadzenie Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii, Sokółka, ul. Wróblewskiego 4, tel. 85-711-34-99
• Zgromadzenie Sióstr Służek NMP Niepokalanej, Sokółka, ul. Mickiewicza 6, tel. 85-711-48-89