PIERWSZE CZYTANIE
Dz 13, 26-33
Bóg wskrzesił Jezusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Paweł przybył do Antiochii Pizydyjskiej, przemówił w synagodze:
«Bracia, synowie rodu Abrahama, i ci spośród was, którzy się boją Boga!
Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu, bo mieszkańcy Jeruzalem i
ich zwierzchnicy nie uznali Jezusa, a potępiając Go, wypełnili głosy
Proroków, odczytywane co szabat. Chociaż nie znaleźli w Nim żadnej winy
zasługującej na śmierć, zażądali od Piłata, aby Go stracił. Gdy wykonali
wszystko, co było o Nim napisane, zdjęli Go z krzyża i złożyli w
grobie.
Ale Bóg wskrzesił Go z martwych, a On ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Nim razem poszli z Galilei do Jeruzalem, a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem.
My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jezusa. Tak też jest napisane w psalmie drugim: „Ty jesteś moim Synem, Ja Ciebie dziś zrodziłem”».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 2, 6-7. 8-9. 10-12a (R.: por. 7)
Refren: Tyś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem.
albo: Alleluja.
«Oto Ja ustanowiłem swego Króla *
na Syjonie, świętej górze mojej».
Wyrok Pański ogłoszę: †
On rzekł do Mnie: «Ty jesteś moim Synem, *
Ja dzisiaj zrodziłem Ciebie.
Refren.
Żądaj, a dam Ci w dziedzictwo narody *
i krańce ziemi w posiadanie Twoje.
Żelazną rózgą będziesz nimi rządził, *
skruszysz ich jak gliniane naczynie».
Refren.
A teraz, królowie, zrozumcie, *
nauczcie się, sędziowie ziemi.
Służcie Panu z bojaźnią, *
z drżeniem całujcie Mu stopy.
Refren.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
J 14, 6
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.
Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
J 14, 1-6
Ja jestem drogą i prawdą, i życiem
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie!
W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam
powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i
przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie,
abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę».
Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?»
Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie».
Oto słowo Pańskie.
Medytacja nad Słowem
Dzisiejsze słowa Jezusa skierowane do uczniów mają w sobie coś z ciepła rodzinnego spotkania: zachęca ich, by się nie bali i zawierzyli Mu, tak jak dotychczas wierzyli w Boga Jahwe. Jezus wraca teraz do domu Ojca, aby przygotować im miejsce, a kiedy to uczyni, wówczas zabierze ich do siebie, aby i oni byli tam, gdzie On przebywa na zawsze.
„Wracać do domu Ojca” – jakże piękne, osobowe określenie tego, co tak często określamy bezosobowo i bezdusznie jako po prostu „iść do nieba”…
Dziwnie brzmi zatem to stwierdzenie Tomasza: „Panie, nie wiemy, dokąd idziesz”. Przecież Jezus wraca do domu swego Ojca. Jeśli tak, to jedyną drogą tam wiodącą jest On sam: tylko On zna Ojca i tylko On może do Niego bezpiecznie doprowadzić: „nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie”.
Oby i nas Jezus bezpiecznie przeprowadził przez meandry życia do domu swego i naszego Ojca.
ks. Wojciech Michniewicz
Blog autora: anaideia2.blogspot.com