„Gdy Gniezno dziś uroczyście świętuje 600-lecie prymasostwa, Kraków zgromadził tłumy w sanktuarium w Łagiewnikach przy grobie św. s. Faustyny, archidiecezja białostocka bez żadnych kompleksów gromadzi się przy relikwiach bł. ks. Michała Sopoćki - promotora kultu miłosierdzia Bożego” - podkreślał arcybiskup.
Arcybiskup białostocki dodał, że to dzięki życiu i posłudze bł. ks. Michała Sopoćki kult Bożego miłosierdzia z Wilna, a później Białegostoku, wyszedł i zatoczył szerokie kręgi w Polsce i na świecie.
Hierarcha podziękował wiernym, którzy przybyli na uroczystość jubileuszu w pieszej pielgrzymce. „Miłosierdzie Boże niech będzie dla wszystkich ostoją i fundamentem w codziennym życiu chrześcijańskim” – mówił.
Abp Ozorowski zachęcał do dziękczynienia za łaski, jakich w ciągu minionego ćwierćwiecza dostąpił Kościół białostocki, za przekazaną przez swoich poprzedników - pasterzy tego Kościoła - wiarę i tradycję.
W homilii ks. dr Tadeusz Kasabuła przypomniał postać abp. Romualda Jałbrzykowskiego, który w 1945 r., wypędzony z Wilna do Białegostoku, podzielił los setek tysięcy wiernych swej diecezji, zabierając ze sobą jedynie „wartość niezwykłą – wiarę kresowego ludu, potwierdzoną krwią męczenników i sześciowiekową tradycję Kościoła wileńskiego”.
„Kościół wileński, a po II wojnie światowej już sam Białystok stał się miejscem – rzec można wybranym – stał się miejscem szerzenia prawdy i kultu miłosierdzia Bożego. Ta Boża sprawa, za zrządzeniem niebios, znalazła tu właściwy grunt” – mówił.
„Ks. Michał Sopoćko, zagrożony aresztowaniem, w 1947 r. wyjechał z Wileńszczyzny i osiadł nie w Krakowie, nie w Łagiewnikach przy grobie s. Faustyny, ale tu, w Białymstoku. Większość jego życia, w tym cały jego białostocki epizod, to jedna wielka, nieustająca służba idei miłosierdzia Bożego. Wydaje się, że w ten sposób Bóg wybrał tę ziemię, wybrał lud ją zamieszkujący i uznał za godnych, by powierzyć zadanie szerzenia tej świętej idei i kultu; nabożeństwa, które rodziło się i kształtowało na wileńskiej i białostockiej ziemi, tu się w bólach i wśród przeciwności losu kształtowało, i stąd rozpowszechniło się, by dzisiaj objąć praktycznie wszystkie zakątki ziemi. To wyróżnienie i znak Bożego błogosławieństwa dany tej ziemi” – zaznaczał kaznodzieja i dodał, że to właśnie w Białymstoku, w tym sanktuarium, przed dziewięciu laty odbyła się beatyfikacja ks. Sopoćki.
Ks. Kasabuła przypomniał historyczne wydarzenia utworzenia diecezji białostockiej w czerwcu 1991 r. i rok później metropolii białostockiej. To wówczas, dzięki decyzji Jana Pawła II, zakończył trwający od 45 lat proces usamodzielniania się białostockiego Kościoła.
„Utworzenie stałej administracji kościelnej na Białostocczyźnie to wyraz uznania dla tych wszystkich duchownych i świeckich, którzy w okresie powojennym dokładali wszelkich starań, nierzadko składając najwyższą ofiarę, aby Kościół na tej ziemi mógł żyć, nic nie tracąc ze swego wielowiekowego dziedzictwa” – wyjaśniał.
Przed końcowym błogosławieństwem pochodzący z terenu archidiecezji białostockiej metropolita gdański Sławoj Leszek Głódź przypomniał postaci pasterzy Kościoła białostockiego oraz niektóre wydarzenia związane z utworzeniem diecezji i metropolii Białostockiej. Życzenia wiernym archidiecezji złożył również bp senior z Drohiczyna Antonii Pacyfik Dydycz.
Po Mszy św. poświęcone zostały obrazy Jezusa Miłosiernego, które przynieśli ze sobą pielgrzymi. Wierni mogli również uczcić relikwie bł. Brata Alberta, przywiezione na te uroczystość przez siostry albertynki.
Piesza Pielgrzymka do białostockiego Sanktuarium Miłosierdzia Bożego wyruszyła promieniście z pięciu miejsc: z Wasilkowa oraz białostockich Dojlid, Nowego Miasta, Starosielc i Bacieczek. Na trasie dołączały się do niej grupy z poszczególnych parafii. Do Sanktuarium na godzinę 15.00 przybyło pieszo kilkaset osób, a liczni pielgrzymi z archidiecezji i Polski dotarli na uroczystość własnymi środkami transportu.
Diecezja białostocka ustanowiona została dnia 5 czerwca 1991 r. podczas wizyty papieża Jana Pawła II w Białymstoku. Jako archidiecezja i metropolia funkcjonuje od wejścia w życie dnia 25 marca 1992 roku bulli papieża Jana Pawła II „Totus Tuus Poloniae Populus”.
