Prelegent rozpoczął swoje wystąpienie od słów Jana Pawła II wypowiedzianych podczas jednej z pielgrzymek do Ojczyzny, w których Papież Polak wyraził radość z jedności chrzcielnej, która jest udziałem wszystkich chrześcijan, a zarazem okazał ubolewanie z faktu, że ciągle nie ma tej jedności przy ołtarzu Eucharystii. Nawiązując następnie do soborowego dokumentu „Unitatis redintegratio”, ks. Rektor przypomniał, że trzema podstawowymi narzędziami jedności są Pismo Święte, Tradycja i chrzest.

Podejmując refleksję nad pojęciami „misterium” oraz „sakrament”, prelegent wskazał na różnice pomiędzy wschodnim a zachodnim pojmowaniem tej samej rzeczywistości, jaką jest łaska chrzcielna. Podkreślił również, że uznając ważność i skuteczność chrztu w tych wszystkich wspólnotach, które udzielają go w imię Trójcy Świętej, Kościół katolicki nie nazywa i nie powinien nigdy nazywać przedstawicieli tych wspólnot heretykami czy schizmatykami.

Ks. Proniewski wskazał na wciąż niepełną realizację słów św. Pawła, będących swoistym mottem wszelkich dążeń ekumenicznych: „jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest". „O ile Pan i chrzest jest jeden, o tyle ujednolicenie doktryny wiary pozostaje ciągle zadaniem do odrobienia dla wszystkich chrześcijan" - skonkludował.

Po konferencji odprawiona została Msza św. o jedność chrześcijan z udziałem osób konsekrowanych. Przewodniczył jej ks. Rektor, a koncelebrował o. Feliks Kubicz SVD. W Eucharystii uczestniczyli alumni seminarium duchownego, siostry zakonne wielu zgromadzeń wraz z gospodyniami miejsca – Siostrami Misjonarkami Świętej Rodziny oraz wierni świeccy.

W homilii ks. Proniewski, odnosząc się od słów Listu do Hebrajczyków mówiących o przymierzu ludzi z Bogiem, zaznaczył, że fundamentem tego przymierza jest zawsze sakrament chrztu. Kaznodzieja zachęcał do nieustannego aktualizowania „młodości chrzcielnej” – do dbałości o „świeżość wiary i relacji z Chrystusem”, a także do dawania entuzjastycznego świadectwa wobec bliźnich.

Wieczornej modlitwie towarzyszyła szczególna patronka dialogu międzywyznaniowego - bł. Bolesława Lament, której relikwie znajdują się w kaplicy Sióstr Misjonarek przy ul. Stołecznej. Jej wysiłki na rzecz ekumenizmu realizowały się poprzez codziennie okazywaną drugiemu człowiekowi miłość, niezależnie od wyznania. Wielkim pragnieniem Błogosławionej było wzajemne zbliżenie katolików i prawosławnych w myśl słów Chrystusa: „Żebyśmy wszyscy miłowali się i stanowili jedno”.