Specjalny list gratulacyjny z okazji jubileuszu do Abp. Edwarda Ozorowskiego przesłał papież Franciszek. Odczytał go Abp Celestino Migliore. „Pełen ufności w Boże miłosierdzie podejmowałeś wiele inicjatyw, aby chrześcijanie powierzeni Twojej pasterskiej trosce żarliwiej chwalili wszechmocnego Boga zarówno uczynkami jak i słowami. Znając uwarunkowania i dostrzegając zmiany zachodzące w życiu duchowym, społecznym i politycznym, byłeś wierny Magisterium Kościoła, właściwie objaśniałeś zbawienną naukę powierzonej Tobie metropolii, mając na uwadze aspekt ekumeniczny” – napisał m.in. Ojciec Święty.
W homilii Abp Józef Michalik mówił, iż "kapłan i kapłaństwo jest wielką miłością Jezusa, którą przelewa na wszystkich wierzących. Kapłaństwo jest kontynuacją zbawczej misji, zbawczej miłości Chrystusa”.
Metropolita Przemyski nawiązując do historii życia, kapłaństwa i posługi biskupiej mówił o Jubilacie: „To wiara i wsłuchiwanie się w głos Chrystusa jest siłą życia i posługi Arcybiskupa Edwarda, który zgłębia wiedzę teologiczną, aby dzielić się z nami wiarą. Jesteśmy pełni uznania i wdzięczności za wrażliwość biskupa teologa, który wiarą odczytał znak realnej obecności Chrystusa w Najświętszej Eucharystii i publicznie Go uczcił w cudzie wydarzeń z Sokółki".
Abp Michalik przypomniał również, że dzięki swemu Arcypasterzowi Białystok jest promotorem kultu Matki Bożej Miłosierdzia i Jezusa Miłosiernego, którego przybliża wiernym związany ze stolicą Podlasia ks. Michał Sopoćko.
Hierarcha podkreślił, że każdy biskup i każdy kapłan spełnia swój urząd prorocki głosząc „prawdę odkrywaną modlitewnie na kolanach”. „A głoszenie prawdy bywa dziś także niewygodne, a nawet niebezpieczne, czego doświadczyli także wybitni kapłani białostoccy, godni nieustannej wdzięczności: bł. ks. Jerzy Popiełuszko, ks. Stanisław Suchowolec i inni”.
Abp Michalik zapewnił Abp. Edwarda o modlitwie za niego i pozostałych księży Jubilatów, kolegów kursowych Arcybiskupa, oraz życzył, aby każdy następny dzień kapłańskiego życia był droga ku świętości ich samych i powierzonego im ludu.
Po homilii nastąpił obrzęd jubileuszowy, na który złożyły się: hymn do Ducha Świętego, modlitwa za księży jubilatów oraz poświęcenie i przekazanie im krzyży.
Na zakończenie, życzenia Abp. Ozorowskiemu złożyła delegacja archidiecezji, w imieniu metropolii Bp Senior Antonii Dydycz z Drohiczyna oraz przedstawicie władz wojewódzkich, miejskich i samorządowych. Ze strony duchowieństwa i wiernych Kościoła prawosławnego życzenia Jubilatowi przekazał Abp Jakub.
Odczytany został również list gratulacyjny od Prymasa Polski Abp. Wojciecha Polaka.
Na zakończenie Eucharystii Arcybiskup Jubilat przywołując dzień swoich święceń mówił: „To, co się wówczas wydarzyło, napełniło moje serce radością i nadal jest dla mnie źródłem nie wysychającym”. Wspominając zaś dzień swoich święceń biskupich, w piętnaście lat później, przypomniał swoje wzruszenie i radość wiernych. Zauważył, że dzisiejszy podwójny jubileusz – 50-lecia kapłaństwa i 35-lecia sakry biskupiej jest jeszcze inny, ale tym bardziej radosny, że z wiernymi czuje się związany jak z rodziną.
Metropolita białostocki zaznaczył, że jego jubileuszowe obchody są jednocześnie dziękczynieniem archidiecezji białostockiej za kanonizację Jana Pawła II. Przypomniał, że „Ten, którego dziś czcimy jako świętego, wielokrotnie gościł w Białymstoku jako biskup, kardynał, a przed 23. laty jako Papież”.
Abp Ozorowski podziękował wszystkim zaangażowanym w uroczystości jubileuszowe, zwłaszcza w przygotowanie oratorium pt. „Oto wierny sługa mój”, które powstało z okazji 100. rocznicy święceń kapłańskich bł. ks. Michała Sopoćki oraz podwójnego jubileuszu Arcybiskupa Metropolity.
Wyraził wdzięczność także prawosławnemu Abp. Jakubowi częstą wspólną modlitwę podczas licznych spotkań, "które to budują jedność, o której zachowanie prosił Chrystus".
Dostojny Jubilat prosił zgromadzonych o modlitwę w jego intencji, aby mógł „dobiec do mety” i sprostać powierzonym mu zadaniom i sam również zapewnił o swojej modlitewnej pamięci za wszystkich diecezjan.
