Liczba katolików: 4500

Do parafii należą:

ulice Czarnej Białostockiej: Babilka, Białostocka, Borówkowa, Cicha, Gołębia, św. Huberta, Jagodowa, Jastrzębia, Jeżynowa, Konopnickiej, Kosińskiego, Krasickiego, Łąkowa, Malinowa, Mickiewicza, Myśliwska, Piłsudskiego (nieparzyste od 25, parzyste od 32), Poziomkowa, Prusa, Rybacka, Sienkiewicza, Sosnowa, Spokojna, Sportowa, Spółdzielcza, Torowa, Traugutta (nieparzyste od 9a, parzyste od 22), Wiosenna, Zagórna, Zamiany, Żeromskiego, Żurawinowa.

Rys historyczny:
Drugą parafię w Czarnej Białostockiej erygował abp Wojciech Ziemba 3 kwietnia 2005 r. Jej terytorium w całości wydzielono z parafii Świętej Rodziny. Pierwszym proboszczem z zadaniem budowy kościoła i organizacji nowej parafii został ks. Andrzej Rynkowski, który wcześniej pełnił funkcję administratora parafii Świętej Rodziny.
Ponieważ kościół parafialny pw. Świętej Rodziny usytuowany był na uboczu, istniała paląca potrzeba lokowania nowej świątyni w centrum miasta. Stąd też po konsultacjach z władzami i wysłuchaniu potrzeb wiernych wybrano teren przy ulicy Torowej, będącej jedną z głównych arterii komunikacyjnych miasta. Na upatrzonym pod budowę placu stała wybudowana w czasach komunistycznych, nie funkcjonująca już kotłownia, której wysoki komin górował nad otoczeniem i koszmarnie je szpecił. Nabożeństwa parafialne początkowo sprawowano w uprzątniętej hali głównej kotłowni, natomiast po rozpoczęciu zasadniczych prac budowlanych w pomieszczeniach piwnicznych utworzono tymczasową kaplicę. Obiekt byłej ciepłowni miejskiej postanowiono wykorzystać jako podstawę przyszłej świątyni. Autorem projektu jest student architektury Politechniki Białostockiej, Tomasz Perkowski. Wkrótce, bo już 5 października 2005 r. kamień węgielny pod nową świątynię poświęcił i wmurował abp Wojciech Ziemba. Świątynia otrzymała kształt łodzi z wyeksponowaną, zawieszoną nad wejściem, w dziobie kotwicą. Kościół został połączony z częścią administracyjno-mieszkalną. W części piwnicznej usytuowano szereg pomieszczeń użytkowanych jako sale spotkań duszpasterskich. Gotowa do użytku świątynia została poświęcona przez abp. Edwarda Ozorowskiego 9 października 2011 r. Odtąd zaczęto w niej regularnie sprawować wszystkie nabożeństwa parafialne.

Cmentarz grzebalny:
Przy ul. Kościelnej