Błogosławiona Bolesława, według słów papieża Jana Pawła II, wypowiedzianych w dniu jej beatyfikacji: „Długo przed Soborem Watykańskim II, stała się inspiratorką ekumenizmu w życiu codziennym przez miłość”. Założyła ona w  1905 roku Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Rodziny Świętej Rodziny. Szczególnym celem tego zgromadzenia jest codzienna modlitwa o jedność Kościoła i działalność wspomagająca dzieło jednoczenia chrześcijan. W dziejach polskich żeńskich zgromadzeń zakonnych, zgromadzenie założone przez Błogosławioną Bolesławę jest pierwszym instytutem zakonnym o tak wyraźnie nakreślonym zadaniu ekumenicznym.

Nabożeństwu Słowa Bożego przewodniczył o. Feliks Kubicz SVD. Asystę liturgiczną tworzyli alumni Seminarium Duchownego w Białymstoku. Uczestniczył i homilię wygłosił oficjalny przedstawiciel Kościoła prawosławnego – ks. Włodzimierz Misijuk z parafii pw. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Starosielcach. 

Nawiązując do hasła tegorocznego tygodnia ekumenicznego i do tekstów biblijnych nabożeństwa, kaznodzieja zwrócił uwagę na zagadnienie dróg Bożych, którymi uczniowie Chrystusa winnic podążać w swojej codzienności. Podkreślił, że nade wszystko sam Jezus Chrystus jest drogą do Ojca. Stawiając na ołtarzu dwie ikony: Narodzenia Chrystusa i Chrztu w Jordanie, a także odnosząc się w swoich rozważaniach do tekstu pieśni przekazującej orędzie Bożego Narodzenia, zwrócił uwagę na głębię zbawczych paradoksów, gdy: „Przenajświętsza Dziewica urodziła Syna i pozostając Dziewicą, porodziła w konkretnym czasie Tego, który jest poza czasem, bo jest wieczny, Grota zaś czy jaskinia dała schronienie i ogarnęła Tego, który jest nieogarniony”. 

Kaznodzieja przekazał pełne nadziei przesłanie, że w Chrystusie, w Jego Narodzeniu i przez Jego Narodzenie, wszystko jest możliwe. Uświadamiane zaś różnice w wyznawaniu naszej chrześcijańskiej tożsamości, mogą być okazją do głębszego poznawania treści wyznawanej wiary, a także do poznawania siebie nawzajem, jak również wzajemnego ubogacania się Bożymi darami.