Warsztaty otworzył wykład „Struktura seksualności człowieka – zaburzenia preferencji seksualnej” wygłoszony przez prof. Marię Beisert z Zakładu Seksuologii Klinicznej i Społecznej Instytutu Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Podkreślała ona w nim, że struktura seksualności człowieka zależna jest od elementów biologicznych, psychologicznych i psychospołecznych, i może być realizowana patologicznie lub prawidłowo.
Prelegentka wyjaśniała jej poszczególne elementy składowe, jakimi są tożsamość płciowa, poczucie przynależności, preferencje seksualne, rola płciowa i zachowania seksualne. Tłumaczyła, na czym polegają zaburzenia pojawiające się w każdym z tych elementów, jakie są sposoby ich diagnozowania, jak przebiega ich leczenie i od czego zależy jego skuteczność.
Profesor Beisert stwierdziła, że wychowanie seksualne, problem kobiecości i męskości i ich wzorców oraz granic pomiędzy normą a patologią, to zagadnienia, które stają się coraz bardziej szerokie, a odpowiedzi na pytania różnorodne. Wynika to z rozwoju nauki i większej wiedzy o płci, zaś tendencja we współczesnej psychologii jest taka, by te normy coraz bardziej rozszerzać.
Po wykładzie miała miejsce praca w grupach moderowanych przez prof. Marię Beisert, dr. Andrzeja Dakowicza i ks. dr. Andrzeja Masłowskiego. W dyskusjach uczestniczyli abp senior Edward Ozorowski i bp Henryk Ciereszko.
„Podejmowana tematyka jest bardzo ważna, gdyż dziś potrzeba bardziej niż kiedykolwiek właściwie przygotowywać księży i osoby odpowiedzialne za pracę z nieletnimi, z młodzieżą. Trzeba uświadamiać ich, że są odpowiedzialni za swoje słowa i czyny. Te warsztaty duszpasterskie wpisują się w program stałej formacji kapłanów, a z drugiej strony w wytyczne Konferencji Episkopatu Polski w tej kwestii” – mówił abp Tadeusz Wojda, Metropolita Białostocki.
„Nasze spotkanie było już zaplanowane wcześniej, choć z pewnością wpisuje się w konferencję o ochronie nieletnich w Kościele, która odbyła się w ostatnich dniach w Watykanie” - stwierdził.
Warsztaty były skierowane do kapłanów archidiecezji i seminarzystów. W planach jest też kolejna sesja, która przygotowywana we współpracy z o. Adamem Żakiem, jezuitą, koordynatorem ds. ochrony dzieci i młodzieży przy Konferencji Episkopatu Polski, będzie poszerzona o osoby świeckie pracujące z dziećmi i młodzieżą.
„Warsztaty te miały za zadanie uświadomić nam, jak bardzo w życiu kapłańskim potrzebna jest dojrzałość emocjonalna, uczuciowa i seksualna, której osiągniecie wielkie stanowi wyzwanie dla każdego człowieka, szczególnie zaś dla kapłana” – dodał hierarcha.
Prof. Maria Beisert zauważyła, że tematyka ta jest ważna m. in. dlatego, że we współczesnej seksuologii zachodzi bardzo wiele zmian, które powinny objąć także Kościół. „Gdyby Kościół zlekceważył zmiany, które zachodzą w myśleniu o seksualności człowieka, działałoby to tylko na jego niekorzyść”- mówiła.
„Każdy człowiek od dzieciństwa powinien być kształcony tak, aby jego rozwój przebiegał w kierunku normy, a nie w kierunku patologii. Myślę, że punktem wyjścia dla osób, które wybierają kapłaństwo i celibat, jest po pierwsze wiedza. Gdy się więcej wie, wówczas można lepiej, bardziej świadomie wybierać. Wiedzieć też, gdzie ewentualnie móc sięgać po pomoc. Po drugie, myślę, że jest to umiejętność wglądu w samego siebie. Jeśli ksiądz opiera swoją życiową decyzję na celibacie, musi wiedzieć, jakie konsekwencje to za sobą pociąga, gdyż normy seksualne są szersze niż normy etyczne czy religijne. Zgodnie z nimi albo inaczej ukierunkuje swoją seksualność, albo będzie te normy przekraczał” – podkreślała prelegentka.
Maria Beisert jest prawnikiem, psychologiem, seksuologiem, doktorem habilitowanym nauk humanistycznych, profesorem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, pracownikiem naukowym w Zakładzie Psychologii Zdrowia i Psychologii Klinicznej Instytutu Psychologii UAM w Poznaniu i Kierownikiem Podyplomowego Studium Pomocy Psychologicznej w Dziedzinie Seksuologii działającego przy Instytucie Psychologii UAM. Jest również członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego i Europejskiego Towarzystwa Psychologii Zdrowia.
