Uroczysta Msza św. z udzieleniem sakramentu została odprawiona o godz.
16.00. Uczestniczyli w niej księża moderatorzy i profesorowie, licznie
zgromadzeni kapłani, alumni, siostry zakonne oraz najbliższe rodziny
przyjmujących diakonat.
Przed Eucharystią kandydaci do diakonatu w kaplicy seminaryjnej przed Abp. Edwardem Ozorowskim, w obecności wiernych, złożyli wyznanie wiary, zobowiązali się do posłuszeństwa i celibatu, jak również zwrócili się z prośbą do Ordynariusza o udzielenie święceń w stopniu diakonatu. Wymownym znakiem są słowa, które każdy z alumnów wypowiedział dotykając księgi Słowa Bożego: „Tak mi dopomóż Bóg i ta święta Ewangelia, której dotykam moimi rękoma”.
Liturgia święceń miała miejsce po zakończeniu Liturgii słowa. Kandydaci wobec swojego Pasterza i zgromadzonych wiernych poprzez słowo: „Jestem” wyrazili gotowość do pełnienia swej posługi zgodnie z wolą Chrystusa i Kościoła, pod przewodnictwem biskupa. Następnie śpiewając Litanię do wszystkich świętych wszyscy uczestniczący w Zgromadzeniu Eucharystycznym prosili o łaskę Bożą dla kandydatów. Przez nałożenie rąk przez Arcybiskupa i modlitwę święceń został udzielony kandydatom na diakonów dar Ducha Świętego. Bezpośrednio po modlitwie diakoni nałożyli właściwy strój liturgiczny, będący zewnętrznym symbolem posługi, którą będą pełnić w liturgii. Następnie, poprzez znak przekazania Ewangelii, diakoni zobowiązali się do głoszenia wiary Kościoła, która winna być przepowiadana słowem i czynem. Liturgia święceń zakończyła się pocałunkiem biskupa, który jest wyrazem przyjęcia nowych diakonów, jako jego nowych współpracowników i wprowadzenia ich w posługiwanie. Następnie taki gest uczynili również starsi diakoni na znak przyjęcia ich do swojego stanu.
Oto nowi diakoni Archidiecezji Białostockiej: dk. Mateusz Dobrzyński z parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Białymstoku, dk. Piotr Drożdżewicz z parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej w Białymstoku i dk. Rafał Zakrzewski z parafii pw. NMP z Guadalupe w Białymstoku.
Na zakończenie liturgii Arcybiskup Metropolita skierował słowo do nowych diakonów i wszystkich zgromadzonych. Mówił, iż: „święcenia diakonatu powołują tych, którzy je przyjmują do służby wokół ołtarza, ale także po za nim, wśród chorych, ubogich i opuszczonych". Abp Ozorowski podkreślił, że przeżywana uroczystość jest szczególnym powodem do radości i dziękczynienia Bogu. Pasterz Kościoła Białostockiego wezwał zgromadzonych do szczególnej modlitwy za nowych diakonów, by upraszać im łaski i Boże błogosławieństwo.
Diakoni uczestniczą w szczególny sposób w łasce i posłaniu Chrystusa. Stają się sługami wszystkich, bowiem ustanawia się ich „nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi”. Do ich zadań należy przede wszystkim asystowanie biskupowi i prezbiterom przy celebracji Boskich misteriów, szczególnie Eucharystii, jej udzielanie, asystowanie przy zawieraniu małżeństwa i błogosławienie go, głoszenie Słowa Bożego, prowadzenie pogrzebu i poświęcanie się różnym posługom miłości. Liturgicznym strojem diakona jest stuła przewieszona z lewego ramienia do prawego boku oraz dalmatyka.
