Liczba katolików: 1890

Do parafii należą:

miejscowości: Krynki, Białogorce 7 km, Ciumicze 7 km, Górka 6 km, Grzybowszczyzna 7 km, Jurowlany 6 km, Kruszyniany 10 km, Kundzicze 6 km, Łapicze 4 km, Łużany 15 km, Nietupa kol. 4 km, Ostrów Południowy 7 km, Plebanowo 5 km, Trejgle 5 km.

Rys historyczny:
Powstanie parafii wiąże się z fundacją króla Zygmunta I Starego. Dokumentem wydanym 15 lipca 1522 r. monarcha uposażył ją w grunta i ogrody, place pod budowę plebanii i karczmy plebańskie oraz dziesięcinę z majątku królewskiego Malawicze. Wzmianki źródłowe o budowie kościoła w Krynkach pochodzą już z 1517 r. Drewniana świątynia nosiła kilka wezwań, w tym św. Anny. Początkowo była filią parafii w Odelsku i pozostawała pod opieką jej plebana, ks. Pawła Wyszeńskiego.
W 1569 r. Krynki otrzymały od króla Zygmunta II Augusta prawa miejskie magdeburskie. Samodzielną parafią stały się w 1601 lub 1602 r. Około 1639 r. zbudowano w Krynkach nowy kościół drewniany. W 1659 r. został on ograbiony przez wojska moskiewskie. Najeźdźcy zagrabili dzwony kościelne oraz skrzynię z paramentami liturgicznymi i parafialnymi archiwaliami. Dnia 9 lipca 1674 r. bp Mikołaj Słupski dokonał konsekracji świątyni, noszącej tytuł Świętej Trójcy.
Z inwentarza kościoła z 1782 r. wiadomo, że znajdowały się w nim dwie kaplice: św. Anny i Trójcy Świętej. Łącznie we wnętrzu zamontowanych było sześć ołtarzy, w tym główny z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej (ufundowany w 1777 r.). Budynek był w złym stanie technicznym, a jego dach dodatkowo obciążała nowa sygnaturka. W 1817 r. z polecenia oficjała wileńskiego, ks. Jana Cywińskiego świątynię zamknięto w obawie przed zawaleniem. Nabożeństwa przeniesiono do murowanej kaplicy znajdującej się obok kościoła.
W latach 1840-44 miejscowy administrator, ks. Augustyn Sawaszkiewicz, rozebrał starą świątynię, a z pozyskanego budulca wzniósł nową, z dwiema wieżami. W 1900 r. parafianie rozpoczęli starania o budowę murowanego kościoła, ale projekt inż. Tadeusza Markiewicza nie uzyskał akceptacji władz carskich. Pozwolenie na budowę uzyskano dopiero w 1906 r. W latach 1907-1912 zbudowano świątynię w stylu neogotyku wiślano-bałtyckiego według projektu znanego arch. Stefana Szyllera. Wszystkie prace organizował proboszcz, ks. Ludwik Bałoban. Kościół pw. św. Anny poświęcił 30 listopada 1912 r. administrator diecezji wileńskiej, ks. Kazimierz Michalkiewicz.
Wyposażanie wnętrz trwało do 1928 r. Dnia 15 maja tego roku abp Romuald Jałbrzykowski konsekrował świątynię. Parafia w Krynkach należała wówczas do dekanatu Brzostowica Wielka, jednak po II wojnie światowej i zmianie granic - sama stała się stolicą dekanatu.
W latach 1969-1979 zmieniono pokrycie dachu kościoła z dachówki na blachę. Ks. Czesław Hlebowicz w latach 1979-1989 oszalował deskami budynek plebanii. Najwięcej prac zrealizowano w latach 1989-2011, gdy proboszczem parafii był ks. Jan Okurowski. Kościół odrestaurowano wewnątrz i na zewnątrz. Wymieniono instalację elektryczną, uzupełniono ubytki w elewacji i zmieniono pokrycie dachowe (2000). W 2001 r. ustawiono nowe ławki, konfesjonały, ołtarz soborowy oraz wykonano wystrój prezbiterium z drewna dębowego. W 2006 r. odnowiono i poddano konserwacji figury ołtarzowe Matki Bożej Niepokalanej, św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa i Męczennika oraz obraz św. Anny. W omawianym okresie powstało też nowe ogrodzenie placu przykościelnego (1992), ułożono chodnik wokół kościoła (2009) oraz przeprowadzono generalny remont dzwonnicy (2011). Obecny proboszcz, ks. Marek Wiśniewski, kontynuuje prace remontowe i konserwatorskie.

Cmentarz grzebalny:
400 m od kościoła, założony około 1861 r., pow. 4,41 ha.