Liczba katolików: 4500

Do parafii należą:

miejscowości: Zabłudów, Aleksicze 5 km, Dobrzyniówka 4 km, Folwarki Małe 4 km, Folwarki Tylwickie 7 km, Folwarki Wielkie 7 km, Gnieciuki 3 km, Kamionka 7 km, Kołpaki 9 km, Kowalowce 3 km, Koźliki 5 km, Krasne 3 km, Krynickie 8 km, Kucharówka 4 km, Laszki 7 km, Łubniki 6 km, Łukiany 10 km, Małynka 7 km, Nowosady 8 km, Ochremowicze 5 km, Olszanka 6 km, Ostrówki 5 km, Pasynki 4 km, Płoskie 8 km, Protasy 7 km, Rafałówka 4 km, Rudnica 10 km, Sieśki 4 km, Słomianka 9 km, Solniki 5 km, Tatarowce 13 km, Teodorowo 5 km, Tylwica Majątek 13 km, Zabłudów-Kolonia 1 km, Zacisze 8 km, Zagruszany 3 km, Zajezierce 8 km, Zwierki 5 km, Żuki 7 km.

Rys historyczny:
Na przełomie XV i XVI w. teren Puszczy Błudowskiej należał do Chodkiewiczów. W 1525 r. Zygmunt I Stary to potwierdził. W dokumencie z 1525 r. wymieniono pierwsze istniejące wsie. Zabłudów prawa miejskie, na prawie magdeburskim, otrzymał w 1553 r. dzięki Grzegorzowi Chodkiewiczowi i za zgodą króla Zygmunta II Augusta. Chodkiewicz w 1553 r. ufundował i uposażył parafię rzymskokatolicką pw. Wniebowzięcia NMP. W chwili zakładania miasta był już w nim kościół katolicki i prawosławna cerkiew.
Kościół parafialny w Zabłudowie przechodził różne koleje. Wielokrotnie w okresie staropolskim był remontowany: w 1688 r. przez księżnę Ludwikę Radziwiłłównę, na początku XVIII w. przez ks. Ludwika Skorupskiego, a w 1761 r. przez księcia Michała Radziwiłła. W 1800 r. rząd pruski nakazał rozebrać stary kościół i pobudować nowy. 2/3 kosztów miał ponieść książę Dominik Radziwiłł, a 1/3 parafianie. W czasie trwania prac remontowych nabożeństwa przeniesiono do opuszczonego zboru kalwińskiego.
Budowę obecnej świątyni rozpoczęto w 1805 r. i prowadzono z dużymi przerwami. Ostatecznie za fundatora uznano hrabinę Demblińską. Dzięki niej budowę ukończono w 1840 r. Dnia 29 czerwca 1840 r., w święto patronalne św. Apostołów Piotra i Pawła, poświęcenia świątyni dokonał ks. Franciszek Piotrowski, zaś 21 września 1856 r. kościół konsekrował bp wileński, Wacław Żyliński. W głównym ołtarzu znajduje się obraz Apostołów Piotra i Pawła namalowany przez Antoniego Kollberga w Berlinie w 1840 r. Boczne ołtarze zawierają obrazy św. Michała Archanioła i Zwiastowania NMP. W 1913 r. świątynia wzbogaciła się o czternastogłosowe, pneumatyczne organy i nowe stacje Drogi Krzyżowej.
Kolejne remonty kościoła miały miejsce w okresie międzywojennym. W latach dwudziestych XX w. świątynię odmalowano, zaś w latach 1936-1938 przeprowadzono dalsze prace remontowe, przy okazji ubogacając świątynię ołtarzykiem MB Ostrobramskiej.
W latach 1988-2006 ks. Józef Krysiewicz wspólnie z parafianami przeprowadził prace konserwatorsko-remontowe, mające na celu przywrócenie pierwotnego wyglądu wszystkich elementów wystroju wnętrza świątyni. Prace przebiegały pod nadzorem konserwatorskim. Odnowiono i poddano konserwacji wszystkie elementy ruchome świątyni, w tym organy; wykonano instalację elektryczną i alarmową. Przeprowadzono prace odwadniające i osuszające. Położono nowe tynki i nakrycie dachu. Pobudowano budynek gospodarczy, postawiono nowe kamienne ogrodzenie kościoła z kamienia polnego. Prace zostały uwieńczone uroczystością konsekracji nowego ołtarza i poświęceniem wnętrza odrestaurowanej świątyni 20 sierpnia 2006 r.
Pracom konserwatorskim poddane zostały również kaplice cmentarne św. Marii Magdaleny i św. Rocha, ich wyposażenie, bramy i ogrodzenia. Powiększono i ogrodzono także nowy cmentarz św. Krzyża.
W latach 2008-2009 ówczesny proboszcz parafii, ks. Romuald Kułak, podjął się budowy nowej plebanii, gdyż w pożarze całkowitemu zniszczeniu uległ stary wikariat.
W roku 2010 proboszcz, ks. Ryszard Falkowski, rozpoczął prace nad izolacją termiczną kościoła, wstawiono nowe okna. W 2011 r. dokonano uzupełnienia wyposażenia świątyni, m.in. zakupiono nowe klęczniki oraz chodniki. W 2012 r. wymurowano parkan. W 2013 r. założono ogrzewanie w kościele, odrestaurowano stare, zabytkowe naczynia liturgiczne. Od kilku lat trwają prace porządkowe na cmentarzu parafialnym św. Krzyża.

Kaplice na terenie parafii:

• Kaplica publiczna we wsi Krynickie. W 1986 r. urządzono dom katechetyczny i przepisano na własność parafii w Zabłudowie. Dnia 9 lipca 1989 r. bp Edward Kisiel erygował ten dom jako kaplicę publiczną pod wezwaniem św. Anny i w tym dniu osobiście ją poświęcił z prawem przechowywania Najświętszego Sakramentu na stałe. Są poświęcone stacje Drogi Krzyżowej. Wielkość 8 na 11 m. W 1992 r. przedłużono kaplicę o 4,5 m i wybudowano wieżę, którą pokryto blachą miedzianą. Kaplica zbudowana z cegły i pokryta blachą ocynkowaną. Wszystko zrobiono kosztem mieszkańców Krynickich. Wieżę pokryto blachą miedzianą kosztem całej parafii. Kaplica jest zradiofonizowana. Msza św. odprawiana jest w każdą niedzielę.
• Kaplica we wsi Nowosady - 8 km od kościoła parafialnego, pod wezwaniem Matki Boskiej Anielskiej, drewniana.
• Kaplica na cmentarzu grzebalnym, murowana, pod wezwaniem św. Marii Magdaleny, 1 km od kościoła parafialnego, zbudowana w 1854 r. przez Kazimierza Ostaszewskiego, majora wojsk rosyjskich. W roku 1992 wymieniono więź dachu i pokryto blachą miedzianą, zrobiono okna żelazne, położono nowe tynki i pomalowano.
• Kaplica pod wezwaniem św. Rocha, na innym cmentarzu grzebalnym 1 km od kościoła parafialnego, zbudowana również w 1854 r. przez Kazimierza Ostaszewskiego, majora wojsk rosyjskich. W 1992 wymieniono więź dachu i pokryto blachą miedzianą, zrobiono nowe tynki, pozłocono ołtarz oraz zakonserwowano i odnowiono dwa obrazy.

Cmentarz grzebalny:

• św. Rocha (stary i nieczynny)
• św. Marii Magdaleny (stary i nieczynny)
• Nowy, założony w 1904 r., pow. 3,5 ha, 2 km od kościoła parafialnego.