Liczba katolików: 5600

Do parafii należą:

ulice Białegostoku: Albatrosa, Baranowicka (parzyste), Borsucza, Cała, Ceramiczna, Ciesielska, Ciołkowskiego (6, 12c, 22, 36, 71, 83, 87), Cumownicza, Dojlidy Fabryczne, Dojnowska, Gminna, Górnicza, Gródecka, Helska, Hutnicza, Iglasta, Jachtowa, Juranda, Kajki, Kapitańska, Kąpielowa, Kmicica, Kolonijna, Komandorska, Kormoranów, Korzeniowskiego, Kotwicowa, Leśna, Liściasta, Masztowa, Mokra, Morska, Myśliwska, Naftowa, Neptuna, Nowowarszawska (95, 115, 116, 128), Nowatorska, Okrętowa, Ordynacka, Piaskowa, Pionowa, Piracka, Plażowa (parzyste od 8, nieparzyste od 47), Podłużna, Posejdona, Pozioma, Przejściowa, Puchatka, Rejsowa, Rybitwy, Serwitutowa, Sępia, Sieciowa, Sobolewska, Sowlańska, Stawowa, Sterowa, Suchowolca, Szkwałowa, Sztormowa, Śmiała, Turystyczna, Wolińska, Zabłudowska (nieparzyste), Zagłoby, Zagórki, Zdrowa, Zuchów, Żeglarska.
miejscowości: Kuriany (wieś i kolonie, po lewej stronie drogi do Zabłudowa) 4 km, Płoskie 6 km, Zaścianki 3 km (ulice: Jacka Soplicy, Kasztelańska, Konrada, Marcina, Pana Tadeusza, Rybacka, Szklarniana, Wojskiego, Zaścianki, Ziemiańska).

Rys historyczny:

Parafia pw. Matki Bożej Ostrobramskiej w Dojlidach została erygowana przez biskupa wileńskiego Jerzego Matulewicza 28 grudnia 1920 r. Pierwszym jej administratorem był ks. Henryk Wojniusz.
Funkcje świątyni parafialnej pełniła początkowo dawna cerkiew pounicka, która po kasacie unii została przekazana Kościołowi prawosławnemu, od 1915 r. była przez nich opuszczona z powodu ucieczki wiernych w głąb Rosji przed wojskami niemieckimi. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Ministerstwo Oświecenia Publicznego i Wyznań Religijnych w 1919 r. przekazało świątynię katolikom i w czerwcu tego roku dziekan białostocki, ks. Lucjan Chalecki poświęcił ją, nadając wezwanie Matki Boskiej Ostrobramskiej. Ponieważ planowano podział parafii na część wiejską i miejską, dla części miejskiej, z inicjatywy proboszcza, ks. Adolfa Ołdziejewskiego wybudowano w 1937 r. w folwarku przy Szosie Baranowickiej (obecnie ul. Ciołkowskiego) tymczasowy kościół drewniany pw. Chrystusa Króla. Szybko stał się on nowym centrum życia religijnego parafii. Wiejska parafia miała objąć część wsi między Białymstokiem i Zabłudowem, z centrum we wsi Halickie, natomiast kościół MB Ostrobramskiej w Dojlidach miał być przekazany Zakonowi Kapucynów. Wybuch II wojny światowej zniweczył te plany.
Dnia 25 czerwca 1941 r. wycofujący się sowieci zamordowali ks. Ołdziejewskiego i spalili kościół przy Szosie Baranowickiej. W tej sytuacji duszpasterstwo ponownie skupiło się przy starym kościele pounickim, który po wojnie nieznacznie powiększono.
W 1947 r. ks. proboszcz Antoni Lewosz rozpoczął starania o budowę nowego kościoła w Dojlidach. Projekt świątyni sporządził białostocki arch. inż. Stanisław Bukowski. Zbudowano ją w latach 1949-1955. W dniu 28 sierpnia 1955 r. bp Władysław Suszyński dokonał konsekracji kościoła, nadając mu wezwanie Niepokalanego Serca Maryi. Stary kościół rozebrano.
Nowa dwunawowa budowla, silnie zgeometryzowana, z dekoracją nawiązującą do art déco jest zaliczana do najciekawszych polskich świątyń modernistycznych.
W latach 90. XX w. i w pierwszych latach wieku następnego staraniem ks. proboszcza Stanisława Zdziecha został przeprowadzony generalny remont kościoła, przede wszystkim dokonano zmiany aranżacji wnętrza. Płaskorzeźby w prezbiterium, projektu Placydy Bukowskiej, wykonał Jerzy Machaj. Droga Krzyżowa z ceramiki jest autorstwa Ireny Pławskiej. Kościół zdobią wewnątrz obrazy Józefa Zdziecha i rzeźby Krzysztofa Jakubowskiego, m.in. drzwi wejściowe ze scenami z życia Maryi. Ksiądz S. Zdziech przeprowadził też generalny remont plebanii i uporządkował jej otoczenie, nadając całemu kompleksowi dostojny charakter.

Kaplice na terenie parafii:
W Kurianach, drewniana, powiększona staraniem mieszkańców w 1994 r. Msza św. odprawiana w niedziele.

Cmentarz grzebalny:
Oddalony od kościoła 0,5 km o powierzchni 6 ha.