Wieczór rozpoczęła Msza św. w kościele Ducha Świętego, której przewodniczył ks. Łukasz Żuk, a kazanie wygłosił ks. Jerzy Ostrowski – autor tegorocznych konferencji pielgrzymkowych.

Przybyłych Pielgrzymów, nie tylko z Białegostoku, ale też z Wrocławia, Warszawy i Białorusi, powitał ks. Żuk. Przekazał również pozdrowienia od ks. Wojciecha Dąbrowskiego, wieloletniego kierownika Ekumenicznej Pieszej Pielgrzymki Białystok-Grodno-Wilno.

Myślą przewodnią kazania były słowa „W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni” zawarte w Liście do Rzymian (Rz 8, 24). Kaznodzieja wskazał, że mają one szczególny wydźwięk w czasie Adwentu. Przypominają, że została nam dana Nadzieja niezawodna. Nadzieja, mocą której możemy stawić czoła naszej teraźniejszości. „Nawet bardzo uciążliwą teraźniejszość można przeżywać i akceptować pod warunkiem, że ma ona jakiś cel. I pod warunkiem, że tego celu możemy być pewni.”

Ks. Ostrowski mówił w kazaniu, że kto ma nadzieję, żyje inaczej. Żyje tak, jak by mu zostało dane nowe życie. Wskazał, że czas Adwentu to czas przywracania największej nadziei, jaką jest Jezus Chrystus. Każde spotkanie z Nim, na modlitwie, na Eucharystii czy na pielgrzymim szlaku jest odnajdywaniem nadziei nawet wówczas. Szczególnie wówczas, gdy nasze życie jest zawikłane, kiedy grzechy obciążają nasze sumienia, kiedy tracimy sens życia. Kaznodzieja podkreślił, że Chrystus przywraca każdemu człowiekowi nadzieję.

Zwracając się bezpośrednio do Pielgrzymów ks. Ostrowski mówił: „Przemierzaliście różne drogi, które poprowadziły Was do Matki Miłosierdzia, która jest Matką Nadziei. I na pątniczym szlaku zawiązała się wspólnota serc, modlitwy, Kościoła pielgrzymującego. Wędrowaliście pod hasłem „Z wiara przez życie”. Bo inaczej nie da się przez życie iść do Nadziei, którą jest Jezus Chrystus. Dobrze się stało, że po zakończeniu pielgrzymiego trudu nie zamknęliście waszej wiary. Z tą wiara wciąż idziecie przez życie. I dzisiaj po raz kolejny spotykacie sią na Eucharystii, a potem na spotkaniu opłatkowym, by tę więź wspólnoty ludzkich serc i umysłów pogłębić. By te więź umocnić. I to jest piękne i budujące.”

Po Mszy św. uczestnicy przeszli do sali, gdzie miała miejsce dalsza część spotkania. Po wspólnym odśpiewaniu kolęd odczytana została Ewangelia o Narodzeniu Pana Jezusa, a następnie przy łamaniu opłatkiem składano wzajemnie życzenia. Miłym elementem spotkania było wspólne obejrzenie prezentacji, dzięki której można było przeżyć wszystko jeszcze raz i trochę pośmiać się z nas samych.

Spotkania opłatkowe Pielgrzymów są nie tylko okazją do wspomnień i wymiany zdjęć, ale także pogłębiają wzajemne więzi, umacniają poczucie wspólnoty. Był to czas na bycie ze sobą.

Agnieszka Żuk