Uroczystość rozpoczęła się od obrzędu Iuramentum, podczas którego kandydat do święceń złożył wyznanie wiary, przysięgę wierności oraz deklarację przed objęciem urzędu kościelnego, jakim jest urząd diakona.
W trakcie Mszy Świętej, podczas homilii, metropolita białostocki zwrócił szczególną uwagę na to, że nowo wyświęcony diakon od samego początku swojego życia wzrastał w obecności Najświętszej Maryi Panny. Podkreślił, że tytuł Matki Bożej Nieustającej Pomocy odnosi się do wzoru służby, którym to Maryja jest dla każdego człowieka, a w szczególności dla diakona, ponieważ, z języka greckiego, diakonos to ten, który służy. Tym bardziej wyraził swoją radość, że może udzielić święceń w stopniu diakonatu właśnie w kościele parafialnym.
„Twoje powołanie do służby w Kościele dojrzewało w parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Oczywiście, najpierw w rodzinie, a później w parafialnym kościele. Uczyłeś się służby Bogu przy ołtarzu, jako ministrant, którą łączyłeś ze służbą bliźnim. Myślę, że to nie przypadek, że otrzymasz święcenia diakonatu w rodzinnej parafii, przed obliczem Matki Bożej, która zawsze służy i nieustannie nam pomaga” – zwracał się do diakona.
„Każdy dzień przeżywaj jako dar z siebie samego w służbie Bogu, Kościołowi i każdemu człowiekowi. Pamiętaj, że życie ma o tyle sens, o ile jest życiem dla Boga i z Bogiem, życiem z innymi i dla innych, o ile jest służbą. Niech Matka Boża Nieustającej Pomocy, a więc Ta, która nieustannie służy, będzie dla Ciebie inspiracją i zobowiązaniem” – życzył abp Guzdek.
W sobotniej uroczystości wzięli udział licznie zgromadzenie kapłani, alumni, rodzina nowego diakona, jak również członkowie wspólnoty parafialnej. Ci ostatni, wzbogacili ponadto przebieg liturgii poprzez posługę parafialnej scholi dziecięcej.
Sakrament święceń w Kościele katolickim jest udzielany w trzech stopniach. Diakonat jest najniższym z nich. Od chwili przyjęcia tego sakramentu, mężczyzna staje się osobą duchowną, szczególnie oddaną swojemu ordynariuszowi. Zostaje wezwany do życia zgodnie z dyscypliną celibatu oraz do codziennego sprawowania Liturgii Godzin, w intencjach Kościoła i świata. Do ścisłych obowiązków diakona należą, m.in: asystowanie biskupom i prezbiterom przy sprawowaniu Eucharystii, udzielanie Komunii Świętej wiernym, odczytywanie Ewangelii i głoszenie homilii, prowadzenie nabożeństw, udzielanie sakramentu chrztu, asystowanie przy zawieraniu sakramentu małżeństwa, jak również przewodniczenie ceremonii chrześcijańskiego pogrzebu.
