Czas formacji seminaryjnej jest nastawiony na rozległą pracę osobistą każdego mężczyzny, który pragnie w sposób właściwy przygotować się do przyjęcia sakramentu święceń. Jako alumni zdajemy sobie sprawę, że żaden z nas nie jest w stanie, będąc opartym tylko na swoich siłach, sprostać temu zadaniu. Potrzebujemy nieustannie wsparcia łaski Bożej. Doświadczamy jej w sposób szczególny przez modlitwę, którą zanoszą za nas osoby nam życzliwe, którym sprawa powołań leży głęboko na sercu, a które są zrzeszone, m.in. w ramach Grona Przyjaciół Seminarium.
Sobotnie spotkanie rozpoczęło się powitaniem wszystkich gości zgromadzonych w auli św. Kazimierza przez ks. dr. Mariana Strankowskiego – Rektora Seminarium. Następnie mieli oni możliwość poznania najmłodszych braci naszej wspólnoty, którzy formują się w ramach etapu propedeutycznego, po czym konferencję na temat modlitwy, opartą na podstawie fragmentu Ewangelii wg św. Łukasza, wygłosił ojciec duchowny ks. Wojciech Kapica. Zwrócił w niej uwagę na dwie bardzo ważne cechy, którymi powinna charakteryzować się modlitwa – wytrwałość i ufność.
Po wysłuchaniu konferencji zgromadziliśmy się w naszej kaplicy seminaryjnej na modlitwie różańcowej. Centralnym punktem dnia była Msza św. sprawowana pod przewodnictwem Księdza Rektora, który także wygłosił homilię. Kaznodzieja zwrócił uwagę, że choć w ostatnim czasie przeżywamy wiele chwil smutku spowodowanych skutkami pandemii, wojną na Ukrainie, to jednak doświadczamy szczęścia, wypływającego z możliwości spotkania. Mówił: „To, co przeżywamy dzisiaj w naszej wspólnocie seminaryjnej, to także jest źródłem naszej radości – spotkanie z rodziną, z Gronem Przyjaciół Seminarium (…), czujemy także duchową bliskość, bo wiemy, że łączy nas codzienna, wzajemna modlitwa”. Ksiądz Rektor zachęcał, aby pełni radości i fundamentu szczęścia poszukiwać w samym Bogu. Wyraził również wdzięczność za wszelkie wsparcie, szczególnie to modlitewne, które każdego dnia okazują członkowie Grona Przyjaciół Seminarium.
Dzień skupienia zakończyliśmy wspólnym obiadem. Posiłek przebiegał w radosnej atmosferze, wśród wielu rozmów i podziękowań. Chętni członkowie Grona Przyjaciół zadeklarowali również gotowość do codziennej modlitwy za poszczególnych braci roku propedeutycznego.
Jesteśmy niezmiernie wdzięczni Panu Bogu i każdemu, kto przez swoją obecność uświetnił ten wyjątkowy dzień. Jako alumni okazujemy wdzięczność, zwłaszcza przez naszą modlitwę. Bogu niech będą dzięki za czas tego spotkania.