Arcybiskup przypomniał w homilii, że misją Chrystusa była służba i tej służby uczył On również swoich uczniów.
Przywołał wspomnienia św. Jana Pawła II wypowiedziane w 50. rocznicę przyjęcia święceń kapłańskich, który z tamtego wydarzenia najbardziej zapamiętał gest przylgnięcia do posadzki świątyni. Odczucia te zawarł później w jednym z utworów poetyckich w słowach: „To Ty, Piotrze. Chcesz być Posadzką, by po Tobie przechodzili… by szli tam, gdzie prowadzisz ich stopy… Chcesz być Tym, który służy stopom – jak skała raciczkom owiec”.
Nawiązując do tych słów abp Guzdek podkreślał, że najgłębszy sens duchowości kapłańskiej wyraża się właśnie w postawie leżenia krzyżem. „Każdy z was przylgnąwszy do Chrystusa ma być «posadzką», po której powierzeni wam bracia i siostry będą wędrować ku pełni spotkania z Bogiem. «Posadzką»! Nigdy zaś przeszkodą!” - mówił.
Zachęcał diakonów, by w sposób szczególny dbali o gorliwą posługę w konfesjonale. „Wymaga ona od spowiednika wielkich ludzkich przymiotów, a co najważniejsze, głębokiego i szczerego życia duchowego. (…) Bądźcie o tym przekonani, że jest ona jedną z najpiękniejszych posług i zarazem źródłem wielkiej satysfakcji. Jest także sprawdzianem służebnego kapłaństwa” - wskazywał.
Metropolita białostocki prosił nowych kapłanów, by codzienna Eucharystia była centrum ich o życia, źródłem własnego uświęcenia oraz prowadziła do uświęcenia powierzonego im ludu Bożego. „Pamiętajcie, że to nie jest wasza własność, lecz ofiara Chrystusa i zarazem najważniejsza modlitwa Kościoła” - dodał.
Apelował również o gorliwe przepowiadanie Ewangelii, które - aby było skuteczne i owocne, wymaga nieustannego, osobistego poznawania i zgłębiania prawd wiary.
„Zanim otrzymacie święcenia kapłańskie, przylgnijcie do posadzki archikatedry białostockiej. Niech ten wymowny gest na zawsze pozostanie w waszej pamięci! Niech Was mobilizuje do tego, aby zawsze być «posadzką», po której wielu ludzi będzie wędrować w stronę Boga” - mówił.
Po Litanii do Wszystkich Świętych, Pasterz Kościoła białostockiego przez włożenie rąk i modlitwę święceń, udzielił święceń w stopniu prezbiteratu diakonom, którzy wcześniej wobec zebranych wyrazili wolę przyjęcia tego sakramentu i złożyli przyrzeczenia czci i wierności biskupowi i jego następcom. Po namaszczeniu rąk neoprezbiterom olejem Krzyżma św., arcybiskup wręczył im patenę z hostią i kielich z winem na znak, że odtąd ich życie ma się utożsamiać ze składaną ofiarą eucharystyczną.
Po zakończeniu obrzędu święceń, nowi kapłani sprawowali dalej liturgię Mszy św. z Abp. Józefem Guzdkiem, Metropolitą Białostockim, Abp. Seniorem Edwardem Ozorowskim, Bp. Henrykiem Ciereszko oraz księżmi profesorami.
Neoprezbiterom, w tym ważnym dla nich wydarzeniu towarzyszyli rodzice, ich rodziny, proboszczowie parafii, z których pochodzą, a także licznie zgromadzeni kapłani i wierni.
Przed udzieleniem błogosławieństwa abp Guzdek wręczył neoprezbiterom dekrety potwierdzające przyjęcie święceń kapłańskich, upoważniające ich do spowiadania wiernych oraz celebrety i legitymacje kapłańskie.
„Życie kapłańskie ma sens i jest źródłem wielkiej radości jedynie wówczas, gdy jest służbą” – przypomniał na zakończenie Pasterz Kościoła białostockiego, dziękując rodzicom nowo wyświęconych kapłanów za wychowanie ich do służby i prosząc zgromadzonych o modlitwę w intencji nowych powołań.
Święcenia kapłańskie przyjęli: Dariusz Adamski z parafii pw. św. Kazimierza Królewicza w Białymstoku, Przemysław Cimoch z parafii pw. św. Kazimierza Królewicza w Białymstoku, Karol Dzierżek z parafii pw. św. Stanisława B.M. w Białymstoku i Michał Rogucki z parafii pw. Ducha Świętego w Białymstoku.
