Parafia w Niewodnicy powstała w 1596 r. Wówczas to wzniesiono pierwszą, drewnianą świątynię, pw. Świętej Trójcy. W połowie XVII w. umieszczono w niej obraz św. Antoniego, który przywieźli uciekający z Litwy franciszkanie. Szybko zasłynął on cudami, modlący się przed wizerunkiem św. Antoniego wierni doznawali licznych łask, przez co sława tego miejsca rosła. W styczniu 1884 r. kościół został zniszczony. Rozpoczęto budowę nowego kościoła, którą ukończono w 1889 r., a z uwagi na żywy kult św. Antoniego nowa świątynia otrzymała jego wezwanie. W latach 70. XX w. na terenie przykościelnym umieszczono stacje Drogi Krzyżowej z naturalnej wielkości białymi figurami. Kalwaria niewodnicka prowadzi na wzgórze i kończy się grotą z figurą św. Antoniego. Również dzisiaj Niewodnica jest silnym ośrodkiem kultu Patrona rzeczy znalezionych. Pielgrzymi z różnych stron Polski przybywają tutaj by prosić o łaski za wstawiennictwem św. Antoniego, a na uroczystościach odpustowych, 13 czerwca, co roku gromadzą się tłumy wiernych.