Liczba katolików: 620

Do parafii należą:

miejscowości: Klimówka, Bilminy 2 km, Czepiele 3 km, Nomiki 2 km, Palestyna 1,5 km, Parczowce 5 km, Szymaki 0,5 km, Tołcze 2,5 km, Tołłoczki 5 km, Zaśpicze 4 km.

Rys historyczny:
W 1686 r. bracia Adam Bazyli i Jan Baltazar Jaskołdowie ufundowali w Klimówce klasztor dominikanów, na potrzeby którego Adam Bazyli zbudował w Klimówce drewniany kościół pw. Świętej Trójcy. Jako uposażenie zakonnicy otrzymali majątki: Klimówka z folwarkiem Czarnowszczyzna, Ciecierówka, Dawidowszczyzna i Małochowszczyzna. Do 1689 r. wzniesiono pierwszy budynek klasztoru. W tym samym roku do kościoła uroczyście wprowadzono słynący łaskami obraz Matki Boskiej (później zwanej Śnieżną), ofiarowany przez rodzinę Paszkowskich z Ponarlicy. Klimówka stała się sanktuarium maryjnym.
W latach 50. XVIII w. dominikanie rozpoczęli budowę nowego kościoła i klasztoru. Drewniana świątynia, ukończona w 1760 r., wzorowana była na kościele jezuitów w Wołkowysku. W 1798 r. założono parafię w Klimówce, w której skład weszły miejscowości należące wcześniej do parafii w Odelsku i Kuźnicy. Przestała ona funkcjonować po 1807 r., ale ponowna erekcja miała miejsce 17 sierpnia 1816 r. Granice parafii objęły 19 wsi, dawniej należących do parafii w Odelsku, Kuźnicy i Sokółce.
W 1832 r. władze carskie zlikwidowały klasztor dominikanów i parafię, a opiekę duszpasterską nad jej wiernymi objął duchowny z Odelska. Prawdopodobnie wtedy przewieziono do odelskiej parafii słynący łaskami obraz Matki Boskiej. Kościół w Klimówce spłonął w 1838 r., krótko po tym, gdy władze carskie podjęły decyzję o przeznaczeniu opuszczonej świątyni na użytek świecki.
W latach 1859-1862 Emilian Imbra, właściciel majątku Tołłoczki, wystarał się o pozwolenie na budowę cmentarnej kaplicy. Niewielka świątynia z kamieni polnych służyła także nabożeństwom dla okolicznych katolików. W 1866 r. w ramach represji po Powstaniu Styczniowym została ona przekazana prawosławnym i w latach 1882-85 przebudowano ją na cerkiew.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, opuszczoną kaplicę zwrócono katolikom, a z Odelska przywieziono obraz Matki Boskiej Śnieżnej. Dnia 16 grudnia 1919 r. bp wileński Jerzy Matulewicz erygował ponownie parafię w Klimówce. Jej proboszczem został ks. Augustyn Autuchiewicz. Świątynię przebudowano i powiększono w latach 1922-1928 według projektu arch. Feliksa Michalskiego. Kościół uniknął poważnych zniszczeń podczas II wojny światowej, jednak po zatwierdzeniu nowych granic państwowych w 1948 r., część miejscowości parafii Klimówka znalazła się poza terytorium Polski.
W latach powojennych kolejni proboszczowie podejmowali prace remontowe w świątyni i przy zabudowie plebańskiej. W 1959 r. Józef Kania, rzeźbiarz i malarz z Bielska Białej, odnowił ołtarze, chrzcielnicę i ambonę oraz wykonał kilka figur. W 1963 r. świątynię zelektryfikowano i pomalowano wnętrze. W latach 80. XX w., z inicjatywy ks. Jana Okurowskiego, przeprowadzono generalny remont świątyni, podczas którego wymieniono drewniany sufit na żelbetowe sklepienia kolebkowe. W 1995 r. kościół został wpisany do rejestru zabytków.

Cmentarz grzebalny:
150 m od kościoła, założony i poświęcony w 1919 r., pow. 1,5 ha.