Liczba katolików: 1850

Do parafii należą:
ulice Supraśla: Butkiewicza i Ulmana, Cieliczańska, Klonowa, Kościelna, Pl. Kościuszki, Krasny Las, 3 Maja, Modrzewiowa, 11 Listopada, Al. Niepodległości, Nowy Świat, Osiedle Robotnicze, Piaskowa, Piłsudskiego (nieparzyste 1-9, parzyste 2-50), Posterunkowa, Sławińskiego, Słowackiego, Szkolna, Świerkowa, Topolowa, Zielona, Żwirki i Wigury.
miejscowości: Cieliczanka 3 km, Kołodno 10 km, Krasny Las 3 km, Zasady 15 km.


Rys historyczny:

Powstanie parafii wiązało się z dynamicznym rozwojem Supraśla jako ośrodka przemysłu włókienniczego, zapoczątkowanym w latach 30. XIX w. W 1849 r. wierni katoliccy otrzymali od władz rosyjskich pozwolenie na budowę kościoła. Wówczas rozpoczęła funkcjonowanie kaplica w domu, podarowanym przez fabrykanta Adolfa Bucholtza. Obsługiwali ją kapłani dojeżdżający z Białegostoku lub Wasilkowa.
W 1859 r. białostocki architekt Glebow wykonał projekt skromnej bezwieżowej świątyni krytej dwuspadowym dachem. Wzniesiono ją w latach 1861-1863, jednak w ramach represji po Powstaniu Styczniowym nie zezwolono na jej wyświęcenie. Przekazanie kościoła do kultu stało się możliwe dopiero w 1868 r., kiedy uczyniono zadość żądaniom władz zaborczych i sprowadzono mówiącego po niemiecku proboszcza, ks. Gustawa Bayena. Od tego roku w Supraślu funkcjonowała filia parafii w Białymstoku, która w 1906 r. uzyskała prawa samodzielnej parafii.
Od końca XIX w. parafianie suprascy starali się o dobudowanie do korpusu świątyni trójkondygnacyjnej wieży, zaprojektowanej przez białostockiego arch. Romualda Lenczewskiego. Inwestycję zrealizowano w 1902 r., po uzyskaniu zgody władz gubernialnych. W kolejnych latach kościół powiększono o półkoliste prezbiterium i zakrystię. W latach 1923-1960 parafią zarządzał ks. proboszcz Otton Sidorowicz, który wybudował nową plebanię i poszerzył teren cmentarza. Za czasów jego następcy, ks. Stanisława Bójnowskiego (1960-1990), przeprowadzono prace konserwatorskie wnętrza kościoła, a w latach 1985-1988 wybudowano dom katechetyczny.
W latach 2005-2007 poddano konserwacji trzy obrazy z XIX w. ("Ukrzyżowanie", "Święta Trójca" oraz "św. Antoni z Dzieciątkiem"); wykonano prace konserwatorskie przy zabytkowej kaplicy pw. Wszystkich Świętych i przy nagrobku Ludwiki Zachert, znajdujących się na parafialnej nekropolii (2007-2009); przeprowadzono remont ogrodzenia wokół placu przykościelnego (2012-2013).
W 2005 r. z terytorium omawianej jednostki kościelnej wydzielono nową parafię pw. NMP Królowej Polski, której główną świątynią jest kościół poewangelicki, wykupiony w 1990 r. przez Kurię Archidiecezjalną w Białymstoku. Na obszarze parafii znajduje się także prawosławna cerkiew Zwiastowania NMP wraz z klasztorem o wielowyznaniowej i wieloobrządkowej historii, w latach 1927-1950 należące do Kościoła rzymskokatolickiego, a następnie zabrane mu przez reżimowe władze komunistyczne i ostatecznie, w 1996 r. przekazane Cerkwi prawosławnej, tym razem przez władze niepodległej III Rzeczypospolitej.

Kaplice na terenie parafii:
Kaplica cmentarna pw. Wszystkich Świętych, drewniana z 2 poł. XIX w.

Cmentarz grzebalny:

• 2 km od kościoła parafialnego, pow. 2 ha.
• Działka o pow. 0,52 ha - dar Gminy Supraśl na cmentarz grzebalny.