Miłosierdzie Boże, opisywane w klasycznej literaturze religijnej na wiele sposobów, jawi się ciągle jako rzeczywistość niewyczerpana i niezgłębiona, owiana tajemnicą. Wielokrotnie podejmowano próby interpretacji tego misterium. Jedną z ostatnich jest inicjatywa Biblioteki Miłosierdzia, która przekazując czytelnikowi wybór myśli ks. Michała Sopoćki, podejmuje wyzwanie, ażeby propagować prawdę dotyczącą doskonałości Boga, objawiającej się w miłości miłosiernej.

Ks. Michał Sopoćko - spowiednik św. Siostry Faustyny, obecny kandydat na ołtarze - był prawdziwym, niestrudzonym apostołem Miłosierdzia Bożego. Wybór jego myśli zaprezentowany przez Bibliotekę Miłosierdzia ukazuje to znakomicie. Zawiera on kwintesencję nauki ks. Michała Sopoćki, znajdującej się w czterotomowym dziele: Miłosierdzie Boże w dziełach Jego oraz w innych opracowaniach tegoż autora: Miłosierdzie Boże, Godzina święta i Nowenna o Miłosierdzie Boże nad światem, Poznajmy Boga w Jego Miłosierdziu, a także w zapiskach z jego Dziennika".

Myśli ks. Michała Sopoćki dotyczące Miłosierdzia zostały przedstawione tematycznie: Bóg miłosierny, Ewangelia miłosierdzia, Wcielenie i Odkupienie, Duch Święty, Kościół Chrystusowy, Sakramenty, Przebaczenie i odpuszczenie grzechów, Modlitwa, Ufność, Pokuta, Życie duchowe, Kult, Święto, Obraz, Matka Miłosierdzia.

Bóg, który jest samym Miłosierdziem, zsyła swojego Syna, który z miłości miłosiernej ofiaruje siebie za zbawienie ludzkości. Bóg działa w mocy Ducha Świętego, uobecniającego łaskę miłosierdzia w sakramentalnych znakach pozostawionych przez Jezusa Chrystusa w Kościele. Szczególną rolę w tym dziele zajmuje Matka Boga, przez którą istniejący odwiecznie Syn Boży, z miłosiernej miłości do ludzi przyjął ludzką naturę. Człowiek przyjmuje Boże orędzie uświadamiając sobie jego życiowe dla siebie znaczenie. Przejawia się to w ufności, modlitwie, pokucie, w bogatym życiu duchowym. Rzeczywistość Bożego Miłosierdzia przenika więc całą historię zbawienia. Nic więc dziwnego, że ludzie widząc swoją główną nadzieję w Miłosierdziu Bożym rozwijają jego kult. Boże Miłosierdzie będące wyrazem miłości domaga się od człowieka dynamizowania jego działań, gdyż odpowiedzią na miłość miłosierną nie może być obojętność czy poczucie samowoli, ale miłość, której przejawem jest kult oraz troska o dobre życie. Troska ta nie jest efektem strachu, ale właśnie przejawem miłości do Boga miłującego. Miłość nie może być statyczna, domaga się odpowiedzi. Odpowiedzią na miłość jest miłość. Tak jak Boże Miłosierdzie jest nieograniczone i nieskończone, tak odpowiedzią człowieka winna być miłość bez miary.

Wybór dokonany przez Bibliotekę Miłosierdzia zasługuje na szczególne uznanie ze względu na swoją trafność. Podkreślają to w swoich wypowiedziach prominentni przedstawiciele Kościoła. Wystarczy tutaj przywołać opinię Mons. Pedro López Quintana, który w imieniu Ojca Świętego dziękuje redakcji za tak cenną inicjatywę wydawniczą, przekazując słowa błogosławieństwa na dalszą pracę edytorską. Gratulacje przesłali także Ks. Kard. Zenon Grocholewski - Prefekt Kongregacji d/s Wychowania, Ks. Kard. Castrillón Hoyos - Prefekt Kongregacji d/s Duchowieństwa, Ks. Bp Stanisław Dziwisz - osobisty Sekretarz Ojca Świętego oraz Ks. Abp Edward Nowak - Sekretarz Kongregacji d/s Kanonizacyjnych.

Ks. Kard. Hoyos pisze między innymi: "Mistyczne świadectwa św. Faustyny i jej spowiednika ks. Sopoćki, jakże wyraźnie wpisują się w historię i naszych dni, na które aktualnie patrzymy w świetle terrorystycznego zamachu na Pentagon i World Trade Center w USA. Opracowana pozycja jakże mocno zbliża nas w duchu wiary do proroczych słów Chrystusa, który przepełniony odwiecznym miłosierdziem, kieruje do nas przez usta s. Faustyny i jej spowiednika ks. Sopoćko prorocze myśli, stanowiące zawsze aktualne wezwanie dla ludzi różnych warunków socjalnych, kulturowych i religijnych. [...] Rozważając myśli ks. Sopoćki w świetle dramatu z 11 września, widzimy bardziej jak wiara i ludzki humanizm potrzebne są do nieustannej przemiany serca, by ludzi dotkniętych przemocą wesprzeć nadzieją i radością, by zauważyć zaginionych i osieroconych, by zastraszonym dać promyk nadziei, a zagubionym ukazać sens życia".

Na zakończenie wypada zachęcić do czytania, studiowania i medytacji tego bogatego treściowo dzieła. Chodzi przecież o to, ażeby pojmując Boże Miłosierdzie wierzyć w nie, żyć nim na co dzień, aby ostatecznie dostąpić go w wieczności, spotykając Boga "twarzą w twarz".

Ks. Andrzej Proniewski