Po napaści Niemiec na Związek Sowiecki w 1941 roku, cofające się wojska radzieckie spaliły ówczesny kościół Chrystusa Króla, położony przy szosie Zambrowskiej (obecnie Ciołkowskiego). Zamordowano w bestialski sposób ks. Adolfa Ołdziejewskiego, budowniczego tego kościoła, jego ojca Wincentego oraz kilku parafian, którzy chcieli gasić płonącą świątynię. Stało się to 25 czerwca 1941 roku. Od tej daty miejsce to jest symbolem męczeństwa i dowodem zbrodni. Po zakończeniu działań wojennych utworzyły się nowe układy polityczne, które zadecydowały o losach tego miejsca. Wszelkie propozycje Kościoła dotyczące budownictwa sakralnego na miejscu spalonej świątyni, byty odrzucane przez władze komunistyczne. Ziemie darowane Kościołowi przez Księcia Jerzego Lubomirskiego (6 ha), zabrano na ogródki działkowe (4,5 ha). Dopiero w 1985 roku uzyskano pozwolenie na budowę sal katechetycznych i ostatecznie pozwolono na budowę kaplicy na miejscu spalonego kościoła. Ks. Biskup Edward Kisiel 27 kwietnia 1986 roku poświęcił plac pod nowy kościół, a 24 sierpnia 1986 roku poświęcił kamień węgielny pod budowę świątyni. 15 czerwca 1990 roku Ks. Biskup Administrator Apostolski Archidiecezji w Białymstoku, dr Edward Kisiel erygował parafię p.w. Chrystusa Króla. Dekret ten wszedł w życie z dniem 24 czerwca 1990 roku w uroczystość Narodzenia Św. Jana Chrzciciela...

Czytamy tam: "Mając na względzie dobro duchowe wiernych należących dotychczas do parafii Niepokalanego Serca N.M.P. w Dojlidach i parafii Wniebowzięcia N.M.P. w Białymstoku, mieszkających w  znacznych odległościach od swoich kościołów parafialnych oraz biorąc pod uwagę istniejący w tym miejscu kościół p.w. Chrystusa Króla (w latach 1938-1941), po wysłuchaniu zdania zainteresowanych proboszczów i Archidiecezjalnej Rady Kapłańskiej, na mocy przepisu kanonu 515 §2 KPK, niniejszym pismem wyłączam część terytorium z wyżej wymienionych parafii i eryguję samodzielną rzymskokatolicką parafię pod wezwaniem Chrystusa Króla w Białymstoku, włączając ją do dekanatu Białystok Południe..."

Tak opiewa dekret wznawiający kościół i powołujący parafię Chrystusa Króla w Białymstoku.

Projekt tego kościoła opracował mgr inż. Andrzej Koć. Prace budowlane były prowadzone przez ks. Kanonika Macieja Pawlika, przy wydatnej pomocy Ks. Tadeusza Krawczenki. Wierni, parafianie dojlidzcy łożyli hojnie ofiary na rzecz powstającego kościoła, l lipca 1990 roku odbyło się uroczyste wprowadzenie nowego proboszcza ks. mgr Antoniego Szczęsnego, który dalej kontynuował, z wielkim poświęceniem prace budowlane. Z powodu choroby ks. Antoni Szczęsny we wrześniu 1993 roku zrezygnował z obowiązków proboszcza tutejszej parafii. W listopadzie 1993 roku Ks. Arcybiskup Stanisław Szymecki mianował proboszczem w tutejszej parafii Ks. Franciszka Wiatra, dotychczasowego proboszcza parafii Św. Trójcy w Supraślu.

Po rozpoznaniu potrzeb parafii, w porozumieniu z Radą Parafialną, przy ogólnej akceptacji wiernych przystąpiono do niezbędnych, bardzo ważnych prac.

I tak w 1994 roku rozpoczęto budowę kruchty przy kościele, z trzema wejściami i klatką schodową na chór oraz magazynem na sprzęt kościelny. W tym też roku przeniesiono doczesne szczątki śp. męczennika Ks. Adolfa Ołdziejewskiego (wraz z ojcem Wincentym) z cmentarza grzebalnego w Dojlidach i pochowano przy kościele Chrystusa Króla w Białymstoku przy licznym udziale wiernych całego miasta i duchowieństwa. W 1995 roku wykończono przybudówkę zwaną kruchtą. W 1996 roku rozpoczęto budowę zakrystii, którą dokończono w 1997 roku. Trzeba zaznaczyć, że bardzo umiejętnie wkomponowano i zharmonizowano z całością kościoła kruchtę i zakrystię, tworząc jedną całość. W 1997 roku wybudowano także schody zewnętrzne, podjazd dla niepełnosprawnych oraz drogę procesyj

ną wokół kościoła. W tym też roku wybudowano wspaniały parking przy pomocy Urzędu Miejskiego w Białymstoku. Wykonano też prezbiterium i ołtarz z marmuru. W 1998 roku rozpoczęliśmy prace związane z dolnym kościołem. A więc wykuto otwory na okna, wmurowano je, położono tynki i posadzki. W tym też czasie artysta Jarosław Trojan wykonał piękne witraże, według projektu Dymitra Grozdewa. Są one postrzegane jako dzieło współczesnej sztuki sakralnej. Zarys postaci i nieoczekiwanej kolorystyki, podobnie jak kontrastowość użytych form czy różnorodność materiałów, gra świateł zawiera głębszą myśl twórców.... Nie jest to "artystyczne zuchwalstwo", jest to propozycja podjęcia rozważań inspirowanych formą i słowem dzieła plastycznego...

W 1998 roku wybudowano też grotę ku czci N.M.P. z Lourdes, oraz ogrodzenie kamienne części posesji kościoła. W 1999 roku wykonano prace izolacyjne, zabezpieczające budynek przed wilgocią (część podziemną tzw. kościół dolny), kanalizacje deszczową (odwodnienie fos). W 1999 roku, obok groty ustawiono także piękny krzyż z Chrystusem ukrzyżowanym, na pamiątkę peregrynacji Krzyża Św. ofiarowanego Ks. Arcybiskupowi Stanisławowi Szymeckiemu przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Zaś w 2000 roku - Jubileuszowym - pokryto zakrystię i kruchtę blachą miedzianą. Nad pracami budowlanymi nadzór sprawuje pan inż. Stanisław Kulesza.

W sercach parafian widać niezachwianą wiarę w Pana Boga, który dopomaga całej wspólnocie w kontynuowaniu rozpoczętego dzieła. Niezachwiany zapał i zaangażowanie oraz bezgraniczne oddanie się woli Boga sprawia , że kościół nasz staje się co raz piękniejszy. Jednak kościół to nie tylko budowla, to przede wszystkim wspólnota serc ludzi wierzących. Jest ona także ciągle pogłębiana i rozwijana. W parafii jest wydawana gazetka parafialna pt. "Przyjdź Królestwo Twoje". Nabożeństwa eucharystyczne, rekolekcje wielkopostne, czy też adwentowe wsparte słowem wybitnych kaznodziei z całej Polski wywierają znaczący wpływ na wzrastanie w Bogu. Liczne wspólnoty modlitewne w naszej parafii włączają się w pracę duchową. Grono ministrantów prowadzonych przez ks. Wikariusza Marka Gryko jest zawsze blisko Pana Boga i spraw związanych z budową kościoła. Są oni również zauważani na różnych procesjach, uroczystościach na terenie całego miasta.

Od listopada 1995 przy naszej Parafii istnieje Stowarzyszenie Czcicieli Miłosierdzia Bożego. Wspólnota ta liczy obecnie 61 członków. Opiekunem jest ks. Franciszek Wiatr. W Parafii Chrystusa Króla w każdy czwartek członkowie tego stowarzyszenia godzinną modlitwą przed Mszą Św. polecają Miłosierdziu Bożemu potrzeby Kościoła, naszej Archidiecezji, naszej Wspólnoty Parafialnej i całej ludzkości. Odmawiają koronkę do Miłosierdzia Bożego, podaną przez Pana Jezusa św. Siostrze Faustynie. A w każdy pierwszy czwartek miesiąca, łącznie z czcicielami Krwi Chrystusa Pana godzinną adoracją Przenajświętszego Sakramentu wspólnota uwielbia Miłosierdzie Boże, a Msze Św. są sprawowane są w intencjach wypraszania wszelkich łask oraz rozszerzanie kultu Miłosierdzia Bożego wśród narodów świata, jak też o rychłą beatyfikację sługi Bożego Ks. Michała Sopoćko.

W każdy pierwszy piątek miesiąca spotykają się członkowie Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej. Działalnością grupa ta obejmuje szeroko pojętą pracę formacyjną, na którą składa się: ożywienie liturgii, troska o rodzinę i wychowanie, współpraca ze szkołą, ochrona młodzieży przed zepsuciem i deprawacją, działalność opiekuńcza, oświatowa i wychowawcza, zmierzenie się z narastającym problemem ubóstwa oraz upominanie się o sprawiedliwe przepisy, jeśli chodzi o życie rodziny. Swoją działalnością obejmuje sferę kultury, życie społeczne, polityczne, troszczy się o szerzenie miłosierdzia chrześcijańskiego.

W środy, a szczególnie w pierwsze soboty miesiąca modlą się czciciele N.M.P. (Kółka Żywego Różańca), polecając intencje Kościoła i naszej Wspólnoty.

Żywa wiara parafian sprawia, że nasza świątynia, jak i jej otoczenie pięknieje z roku na rok. Mimo że jesteśmy jedną z najmniejszych Wspólnot Parafialnych na terenie naszego miasta (zaledwie 2700 osób), ale duchem wiary i zaangażowaniem w sprawy Parafii, Kościoła potrafimy pokonać wszelkie trudności jakie napotykają nas przy kontynuowaniu tak pięknego dzieła jakim jest budowa świątyni na chwałę Pana Boga i duchowego pożytku ludzi. Nadzieja ta sprawia, że trwając przy Jezusie i Jego Matce zawierzamy wszystkie sprawy związane z tym wielkim dziełem Panu. Im więcej dobra będzie w każdym z nas, im bardziej będziemy wierni łasce, tym bardziej świadectwo nasze będzie skuteczniejsze. Będzie ono owocować w naszym życiu, czego żywotnym i rzeczywistym przykładem jest nasza parafia, piękna świątynia, ale przede wszystkim ludzie o żywej wierze i gorących sercach, gotowi do ciężkiej pracy i poświęceń oraz do konkretnej ofiary!

Jesteśmy w okresie Wielkiego Postu, zbliżamy się do Świąt Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa Pana, składamy sobie staropolskim zwyczajem jak najlepsze życzenia.

Jako ludzie wierzący, pragniemy, aby wiara nasza w to, że Jezus istotnie i prawdziwie ZMARTWYCHWSTAŁ oraz ŻYJE i JEST WŚRÓD NAS, przenikała całe nasze życie i była obecna w każdym jego wymiarze.

Niech zatem fakt ten budzi i ożywia oraz umacnia naszą WIARĘ jak też NADZIEJĘ na lepszą przyszłość jutra, która musi być oparta na sprawiedliwości i MIŁOŚCI.

Niech ZMARTWYCHPOWSTAŁY napełni serca nasze prawdziwą radością i pokojem oraz wszelką pomyślnością. Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie, to nasze parafialne zawołanie.