 |
| Ks. Proboszcz Michał Ozdowski
10 lat parafii w Grabówce Tylko pod tym krzyżem, tylko pod tym znakiem, Polska jest Polską, a Polak Polakiem
Pierwszym proboszczem został mianowany Ks. Wojciech Pełkowski, kapelan Ludzi Pracy i Solidarności. Swoim radosnym usposobieniem i entuzjazmem zjednywał ludzi, którzy również byli zadowoleni z powstania nowej, bliskiej im parafii. Pierwszy odpust parafialny obchodzono 14 września 1989 roku. W kronice parafialnej czytamy: Kiedy w domach rosło ciasto na bułki i pierogi, kobiety kolorowo przystrajały daszek, pod którym znajduje się ołtarz, oraz dębowy krzyż. Wieczorem odbyła się Msza św. Odprawił ją i kazanie wygłosił Ks. Jan Pankiewicz, profesor Seminarium Duchownego w Białymstoku. Jak może jednak istnieć parafia bez kościoła? I kościół przybył do parafii... przybył jako dar parafii Marianowo, gdyż tam postawiono wówczas nowy, murowany kościół.
Boże Narodzenie 1989 r. W kronice czytamy: Wypełniamy cały kościół. Na grabowskiej ziemi rodzi się Chrystus. Na tej ziemi, która podczas ostatniej wojny przyjęła tysiące ofiar rozstrzelanych przez okupantów, stanął kościół. Dziś, Chryste, robimy Ci miejsce u nas i tu w kościele, i w naszych sercach. Rozpoczęła się normalna działalność Kościoła parafialnego. 6 maja 1990 r. była Pierwsza Komunia św. dzieci, a 20 maja pierwsze bierzmowanie, udzielone przez Ks. Bpa Edwarda Ozorowskiego. W uroczystość Chrystusa Króla, 25 listopada, 1990 r., Ks. Biskup Edward Kisiel, przy udziale duchowieństwa i bardzo licznie zgromadzonych wiernych, dokonał poświęcenia kościoła i cmentarza grzebalnego. Ks. Wojciech niedługo cieszył się nową parafia i kościołem. Od stycznia, 1992 r. przebywał w szpitalu. Choroba postępowała nieubłaganie. W dniu 14 czerwca 1992 r. umarł w swoim domu rodzinnym w Wasilkowie. Niech Chrystus, Dobry Pasterz przyjmie Go do grona świętych Kapłanów w niebie. W dniu 23 czerwca 1992 r., już wówczas Arcybiskup Metropolita Białostocki, Edward Kisiel, mianował Ks. Michała Ozdowskiego proboszczem parafii Krzyża Świętego w Grabówce. Pilnym zadaniem nowego proboszcza i parafian była budowa plebanii. W kronice czytamy: Dnia 23 listopada, przy pięknej i ciepłej pogodzie, rozpoczęto wykopy pod fundamenty plebanii, a już następnego dnia wylewano fundamenty. Pracowało 15 osób. W następnych latach budowla rosła.W czerwcu 1995 r. nastąpiły przenosiny ze stancji do nowej plebanii. Dnia 24 lipca tego roku gościliśmy niezwykłą osobistość. Odwiedził nas Ks. Kardynał Henryk Gulbinowicz i ofiarował piękny złocisty ornat z MB Ostrobramską. W dniu odpustu parafialnego, 14 września 1995 r., Ks. Arcybiskup Metropolita Stanisław Szymecki poświęcił nową plebanię. Na te renie tutejszej parafii znajdują się miejsca kaźni i masowych egzekucji z okresu okupacji hitlerowskiej. Szczególnym miejscem takich zbrodni z lat 1941-44 są dwa cmentarze: na jednym - 16 tysięcy zamordowanych, a na drugim - 360; głównie są to białostoczanie i członkowie Armii Krajowej. Od roku 1993 na Wielkim Cmentarzu Ofiar jest odprawiana Msza św. z licznym udziałem pocztów sztandarowych, przedstawicieli władz i wiernych.Od paru lat w naszym sąsiedztwie powstała parafia prawosławna. Dobre współżycie wiernych obu wyznań może świadczyć o duchu ekumenizmu. Umacnia się on przez spotkania i wspólne modlitwy, jak chociażby przy poświęceniu krzyży, ustawionych obok siebie. W parafii istnieje i działa Akcja Katolicka, Caritas, grupa modlitewna, Grono Przyjaciół Seminarium, Trzeci Zakon, liczne Kółka Różańcowe, ministranci, lektorzy i oaza dziecięca. W ubiegłym roku mieliśmy pierwszą Mszę św. prymicyjną Ks. Adama Siegieniewicza. Do tradycji należy przygotowanie wieńca dożynkowego przez poszczególne wsie i rolnikó w. Świadczy on o godności pracy rolnika, a jego poświęcenie jest wyrazem wdzięczności Bogu i ludziom za chleb powszedni.Na dziesięciolecie istnienia naszej parafii, zostały wykonane dwie duże inwestycje: pokrycie Kościoła nową blachą, tzw. szwedzką, wraz z nowym krzyżem i wieżyczką, oraz ocieplenie ścian kościoła, wraz ze wstawieniem wszystkich nowych okien. Serdecznie zapraszam do naszego kościoła. Nie ma już obawy, że wpadnie śnieg albo wiatr do środka, gdyż jest nowy wiatrołap, a raczej krużganek, który wita wszystkich pragnących tutaj się modlić. Rok Święty 2000, to rozpoczęcie nowego dziesięciolecia istnienia tej parafii. Przy Nawiedzeniu Krzyża Papieskiego przypomnieliśmy sobie słowa Cypriana Kamila Norwida: Patrz! jaki tam krzyż, To znak - zbawienia. Oto wszerz i wzwyż wszystko - toż samo. Gdzież się podział Krzyż? Stał się nam Bramą. |
Śpiewem tych słów naszego wieszcza Adama rozpoczynamy każde nabożeństwo w kościele pw. Krzyża Świętego w Grabówce. Ale zacznijmy od początku. A początkiem był dekret biskupa Edwarda Kisiela, z dnia 20 czerwca l989 roku, powołujący do istnienia tę parafię. Obejmuje ona sw
23 października 1989 r. mężczyźni przystępują do składania elementów kościoła w Grabówce. Przy budowie kościoła pracowało codziennie około 15 osób.