Biskup Polowy Wojska Polskiego
   SłAWOJ LESZEK GŁÓDŹ
   
   GENERAŁ DYWIZJI
   DOKTOR PRAWA KANONICZNEGO
   
   Urodził się 13 sierpnia 1945 roku w Bobrówce (Archidiecezja Białostocka).
   W 1964 roku rozpoczął studia w Białostockim Seminarium Duchownym, skąd w trzecim roku nauki powołano go na pełne dwa lata do wojska. Służbę odbył w jednej z utworzonych wówczas kompanii kleryckich w 32 Budziszyńskim Pułku Zmechanizowanym w Kołobrzegu oraz Mazurskiej Brygadzie Saperów w Szczecinie - Podjuchy.




   Święcenia Kapłańskie otrzymał 14 czerwca 1970 roku z rąk biskupa Henryka Gulbinowicza, administratora apostolskiego w Białymstoku.
   Po święceniach pracował duszpastersko w Szudziałowie na Białostocczyźnie i w Paryżu wśród Polonii. Studia kanoniczne odbył w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Doktoryzował się w Rzymie w zakresie prawa kanonicznego Katolickich Kościołów Wschodnich.
   W okresie od marca do grudnia 1980 roku był pracownikiem nadzwyczajnym Synodu Biskupów w Rzymie. Następnie pracował w Kurii Arcybiskupiej w Białymstoku. Jednocześnie był dyrektorem studium katechetycznego. W 1981 roku był kapelanem „Solidarności” Regionu Białystok.
   Od września 1981 roku rozpoczął pracę w Watykanie, w Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, gdzie prowadził sekcję Kościoła obrządku bizantyjsko-ukraińskiego oraz sekcję kościołów na Białorusi obrządku bizantyjsko-ruteńskiego.
   8 września 1984 roku otrzymał godność Prałata Jego Świątobliwości.
   21 stycznia 1991 roku wraz z ustanowieniem Ordynariatu Polowego w Polsce został mianowany przez Ojca Świętego Biskupem Polowym Wojska Polskiego z siedzibą tytularną w Bettonie we Włoszech.
   23 lutego tegoż roku w Jasnogórskiej Bazylice przyjął święcenia biskupie, a dzień później odbył z ceremoniałem wojskowym uroczysty Ingres do Katedry Polowej Wojska Polskiego.
   18 kwietnia 1991 roku otrzymał z rąk Prezydenta RP nominację na stopień generała brygady Wojska Polskiego, a 11 listopada 1993 roku na stopień generała dywizji.
   W 1994 roku Ojciec Święty Jan Paweł II powołał go do grona konsultorów Kongregacji ds. Katolickich Kościołów Wschodnich.
   Od dnia 2 maja 1995 roku jest delegatem Konferencji Episkopatu Polski do opieki duszpasterskiej nad harcerstwem polskim.
   22 stycznia 1998 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go członkiem Centralnego Biura do spraw koordynacji duszpasterskiej ordynariatów polowych w Kongregacji ds. Biskupów. Biuro, oprócz koordynowania pracy ordynariatów polowych na całym świecie, zajmuje się również rozpatrywaniem próśb o tworzenie nowych tego typu kościelnych jednostek organizacyjnych.
   W dniu 7 marca 1998 roku Kongregacja ds. Biskupów, z upoważnienia Ojca Świętego Jana Pawła II, zrównała jurysdykcję Biskupa Polowego w Polsce z Biskupem Diecezjalnym.
   
   W Służbie Kościołowi i Ojczyźnie
   Posługa duszpasterska w Wojsku Polskim sięga czasów Średniowiecza. Przed wprowadzeniem stałych kapelanów wojskowych, co nastąpiło pod koniec XVI w. posługę duchową w wojsku pełnili kapelani obozowi i spowiednicy królów, książąt i hetmanów, udających się na wyprawy wojenne.




   Duchowieństwo polskie sprawowało służbę duszpasterską także wśród żołnierzy polskich w armiach zaborczych. Podczas powstania listopadowego posługę duszpasterska pełniło ponad 130 kapelanów, w powstaniu zaś styczniowym funkcję kapelanów sprawowali duchowni cywilni, którzy oprócz opieki duchowej nieśli powstańcom pomoc materialną i udzielali im schronienia.
   Po odzyskaniu niepodległości papież Benedykt XV ustanowił 5 lutego 1919 r. Biskupstwo Polowe, pierwszym zaś Biskupem Polowym mianował ks. Stanisława Galla. Strukturę duszpasterstwa polowego dostosowano do organizacji sił zbrojnych. W 1933 r. bp Galla zastąpił na urzędzie Ordynariusza Polowego bp Józef Gawlina, mianowany przez papieża Piusa XI.
   Podczas II wojny światowej, na frontach gdzie walczyli Polacy, obecni byli kapelani wojskowi. Kapelan szedł z żołnierzem polskim przez pola września 1939 r., był wszędzie tam, gdzie w czasie działań wojennych powstały polskie formacje zbrojne, w okupowanym kraju i na obczyźnie. Dzielił z narodem doświadczenia obozów jenieckich i koncentracyjnych, łagrów i wywózek.
   Po zakończeniu działań wojennych opiekę duszpasterską nad oficerami i żołnierzami Wojska Polskiego w Polsce, objęli kapelani I i II Armii WP. Pozostawali oni w ścisłej zależności od Ministerstwa Obrony Narodowej, ich zwierzchnikiem był generalny dziekan Wojska Polskiego. Do minimum starano się ograniczyć kontakty kapelanów z żołnierzami. W wojsku religię starano się ograniczyć swoistą antyreligijną. Jedną z form represji władz komunistycznych wobec Kościoła było powołanie kleryków do odbywania zasadniczej służby wojskowej w specjalnych „kleryckich batalionach wojskowych” (obecny Biskup Polowy Sławoj Leszek Głódź taką odbył).
   Sytuacja polityczna Polski po upadku komunizmu umożliwiła przywrócenie Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego przez papieża Jana Pawła II. Ojciec Święty mianował 21 stycznia 1991r. Biskupem Polowym ks. prałata dr Sławoja Głódzia. Katedrą Polową został ustanowiony kościół garnizonowy pod wezwaniem NMP Królowej Polski w Warszawie przy ul Długiej.
   W nowo utworzonym Ordynariacie Polowym zorganizowana została struktura diecezjalna. Utworzono Kurię Polową i dekanaty dla poszczególnych rodzajów sił zbrojnych i okręgów wojskowych (w tym jeden dla żołnierzy obrządku bizantyjsko - ukraińskiego). W diecezji Wojskowej funkcjonuje 7 parafii oraz 117 samodzielnych ośrodków duszpasterskich.
   Posługą kapelańską są objęte wszystkie uczelnie, szpitale i sanatoria wojskowe oraz żołnierze polscy uczestniczący w misjach pokojowych ONZ w Syrii i Libanie, operacji pokojowej SFOR w Bośni i pomocy humanitarnej w Albanii i Kosowie. Aktualnie w duszpasterstwie wojskowym pracuje 190 księży kapelanów. Do pracy w Ordynariacie Polowym przygotowuje się 25 alumnów, którzy studiują w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Wśród nich 3 absolwentów wyższych szkół oficerskich.
   W ramach duszpasterstwa wojskowego powstały i prowadzą działalność liczne wspólnoty religijnej odnowy, grupy apostolskie i stowarzyszenia. W Diecezji Polowej powstała Akcja Katolicka, której członkowie rekrutują się ze środowiska wojskowego. Przedstawiciele Ordynariatu Polowego aktywnie uczestniczyli w pracach II Polskiego Synodu Plenarnego.
   W związku z przygotowaniami do Jubileuszu roku 2000 w Diecezji naszej prowadzone są Misje Święta połączone z peregrynacją Obrazu Matki Bożej Hetmanki Żołnierza Polskiego. Rozpoczęły się one od Adwentu 1998 r. i swym zasięgiem obejmą wszystkie okręgi wojskowe i rodzaje sił zbrojnych, przyczyniając się do odnowy życia religijno - moralnego środowiska wojskowego. Zakończą się one w roku 2000 w Katedrze Polowej WP.
   Szczególne miejsce w pracy duszpasterskiej w wojsku zajmuje troska o ubogich. W 1996 r. Biskup Polowy powołał Caritas Ordynariatu Polowego. Powstały na terenie naszego kraju 24 oddziały wojskowej Caritas. Stałą pomocą humanitarną wspierano ludność południowo - zachodniej Polski podczas powodzi 1997 r. Caritas Ordynariatu Polowego wysłała 13 konwojów zagranicznych z pomocą dla potrzebujących w Bośni, Kosowie, Albani, Turcji, na Litwie, Białorusi i Ukrainie. Dla dzieci i młodzieży z rodzin najbiedniejszych i domów dziecka organizowane nieodpłatne obozy i kolonie. Caritas nasza wydała również kasety i płyty kompaktowe z muzyką i pieśniami wojskowymi - patriotycznymi i religijnymi. Dochód z ich sprzedaży przeznaczony jest na działalność charytatywną.
   Ordynariat Polowy wydaje dwutygodnik Nasza Służba adresowany do żołnierzy i rodzin wojskowych. W serii podręcznej biblioteczki żołnierza wydano m.in.: Pismo Święte Nowego Testamentu i Psalmy, katechizm Stajemy jak Ojce, modlitewniki i śpiewniki żołnierskie oraz kalendarze. Ukazały się dwa tomy dokumentujące pasterskie nauczanie Biskupa Polowego gen. dyw. Sławoja Leszka Głódzia.
   Od wielu lat Ordynariat Polowy utrzymuje stałe kontakty z duszpasterstwem wojskowym innych krajów. Biskup Polowy i księża kapelani uczestniczą w międzynarodowych konferencjach i sympozjach. Wielkim wydarzeniem była VI Doroczna Konferencja Szefów Duszpasterstw Wojskowych Europy i Ameryki Północnej, zorganizowana przez Biskupa Polowego w Warszawie w lutym 1995r. Miejscem wspólnego pielgrzymowania żołnierzy z Europy jest Lourdes. W zorganizowanej grupie przybywają tu także od 9 lat polscy żołnierze. W wojskowej natomiast pieszej pielgrzymce na Jasną Górę towarzyszą naszym żołnierzom ich koledzy ze Słowacji i USA wraz kapelanami.
   Ogromnie ważnym wydarzeniem w życiu żołnierzy były spotkania Ojca Świętego z Wojskiem Polskim, a w szczególności w Zegrzu Pomorskim, w kościele św. Elżbiety we Wrocławiu (1997) i Sandomierzu (1999). Pasterskie słowo Jana Pawła II ukazało istotne zadania duszpasterstwa wojskowego w całości formacji duchowej dla Narodu i Kościoła.
   Wśród 108 męczenników za wiarę, których Jan Paweł II wyniósł na ołtarz jest także kapelan Marynarki Wojennej - ks. kmdr ppor. Władysław Miegoń - męczennik z Dachau. Diecezja Wojskowa w osobie błogosławionego ks. Miegonia otrzymała swojego Patrona i Orędownika.
   W bieżącym roku Polska przystąpiła do Paktu Północnoatlantyckiego. Z tego faktu wypływają nowe zadania dla naszych sił zbrojnych, a także dla Ordynariatu Polowego. Wianem, jakie polski żołnierz wnosi do struktur zachodnich i w III tysiąclecie jest wiara, narodowa tożsamość, patriotyzm, umiłowanie własnej historii i tradycji.