SKUPIENIE DOJRZAŁE
Są takie chwile u matek, gdy tajemnicę
człowieka
odsłania im w źrenicach pierwszy
głęboki błysk
jakby dotknięcie serca za cienką
falą wzroku -
pamiętam błyski takie, które minęły
bez echa,
a we mnie miejsca starczyło na
prostą zaledwie myśl.
Synu mój trudny i wielki, Synu
mój prosty,
przywykłeś we mnie na pewno do
myśli wszystkich ludzi -
w cieniu tych myśli czekasz głębokiej
chwili serca,
która się w każdym człowieku inaczej
zaczyna
- a we mnie jest pełna matki -
i pełnią tą nigdy się nie utrudzi.
Ty zaś taką chwilą objęty już nie
zaznajesz zmian
i w taką wciągasz prostotę to wszystko,
co we mnie zostało,
że jeśli matki w oczach swych dzieci
błysk serca rozpoznają,
to ja w Twej Tajemnicy cała skupiona
trwam.
Karol Wojtyła - poemat "Matka" |
Michał Anioł Bóg stwarza gwiazdy i rośliny" fresk
z Kaplicy Sykstyńskiej. |