18 listopada 1829 roku o godzinie 3 po południu, Adam Mickiewicz, podróżujący od niemal pół roku po Europie, dotarł w towarzystwie Antoniego Edwarda Odyńca do Rzymu. Od opuszczenia Rosji marzył o spotkaniu z Wiecznym Miastem, żył myślą o ujrzeniu Watykanu i tych wszystkich niezwykłych miejsc i dzieł sztuki, które tak zaważyły na duchowości i kulturze europejskiej. Ledwie mógł się oswoić z nową sytuacją, gdy po wielu zabiegach możnych protektorów i oddanych przyjaciół, udało mu się, niedawnemu skazańcowi, opuścić bezkresne imperium carów. Dopiero po zejściu na ląd w Hamburgu stał się na powrót wolnym człowiekiem, który mógł decydować o swoim losie, wybrać dowolny kierunek podróży nie pytając o zgodę urzędników bezdusznej władzy. Miał głębokie przekonanie, że ta od dawna upragniona podróż odmieni jego życie i wyzwoli nowe siły na skalę talentu otrzymanego od Pana.