Otwierając konferencję Bp Henryk Ciereszko podkreślił bogactwo zainteresowań i pól działania ks. prof. Michała Sopoćki. Wskazując na cel dzisiejszej konferencji, mówił o aktualności jego nauczania w aspekcie wychowania do wartości jaką jest patriotyzm oraz cnoty, jaką jest trzeźwość, a także o potrzebie popularyzacji osoby Błogosławionego.

Pierwszy z prelegentów, ks. prof. dr hab. Adam Skreczko (UKSW) mówił o wychowaniu dzieci i młodzieży do wartości. Podkreślał, że człowiek żyje wartościami i dla wartości. To one są „źródłem jego szczęścia, racją ponoszonych ofiar i podejmowanych walk, wyższe zaś́ wartości są̨ podstawą i źródłem sensu jego egzystencji w świecie”.

„Dobrze to rozumiał bł. ks. Michał Sopoćko, tak w swoim posługiwaniu duszpasterskim, jak również w twórczości naukowej. Pogłębiona analiza jego tekstów prowadzi do wniosku, iż  troszczył się on o wychowanie do wartości, w którym wyraźnie wskazuje na właściwe rozumienie nie tylko wartości, ale osoby jako fundamentu procesu wychowania, znaczenia wychowania do życia w rodzinie, narodzie i Kościele oraz potrzebę tworzenia cywilizacji miłości” - mówił.

Ukazywał drogę ks. Sopoćki jako naukowca i pedagoga, który miał głęboką̨ wiedzę dotyczącą̨ wychowania religijnego, katechetyki i pedagogiki: miał dobre przygotowanie pedagogiczne, które zdobył podczas studiów w Wyższym Instytucie Pedagogicznym w Warszawie, interesował się też nowymi trendami aktualnymi przed Soborem Watykańskim II, gdy idzie o wychowanie religijne.

Ks. Skrzeczko stwierdził, że wobec licznych zagrożeń́, jakie niesie ze sobą̨ współczesna cywilizacja, wychowanie ku wartościom nabiera szczególnego znaczenia. „Aby młody człowiek mógł sam wybrać́ system wartości, według którego chce żyć́, musi być́ świadomy celowości swego postępowania. Musi znać́ odpowiedź na pytanie: „W imię̨, czego mam mówić́ prawdę̨, czynić́ dobro i podziwiać́ piękno”? Odpowiedź może znaleźć́ wyłącznie w warstwie duchowo-religijnej, jest to bowiem problem motywacji. Moralność́ chrześcijańska odpowiada wprost: w imię̨ Miłości!” - wskazywał.

W kolejnym wystąpieniu ks. prał. Tadeusz Żdanuk podjął temat wychowania dzieci i młodzieży do abstynencji. Przypomniał nauczanie ks. Sopoćki, który przestrzegał przed alkoholizmem, który „wykoślawia” charakter młodych ludzi i wyciska na ich psychice znaczące piętno, zagraża rodzinie, narodowi i prowadzi do „obumierania sumienia”.

Przywołując nauczanie ks. Sopocki wskazywał, że alkoholizm jest grzechem przeciwko Bogu, bliźnim i własnej osobie, ogranicza wolność wewnętrzną i rozwój osobowości. Z tym grzechem Błogosławiony walczył „przez ambonę, konfesjonał, pracę wśród młodzieży i alumnów”.

Referent podkreślał, że ks. Sopoćko w swoim życiu, pracy duszpasterskiej i publikacjach naukowych był jednym z pionierów akcji antyalkoholowych w naszej Ojczyźnie i do końca życia pozostał wierny idei abstynencji.

O wychowaniu dzieci i młodzieży do patriotyzmu według bł. ks. Michała mówiła s. dr Dominika Steć ze Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego. Podkreślała ona, że istotą patriotyzmu jest pytanie o tożsamość w odniesieniu do wartości, zaś miłość ojczyzny jest obowiązkiem wypływającym zarówno z prawa naturalnego, jak o Bożego. „Możemy te prawa złamać, ale to nie znaczy, że przestają one mieć wartość” - podkreślała.

Odnosząc się do nauczania ks. Sopoćki wyjaśniała, że nie można oddzielić patriotyzmu od życia religijnego, a dla ks. Michała pojęcie „Polak” zawsze było równoznaczne z pojęciem „katolik”, powołując się na jego pisma, powstałe w czasach przymusu religijnego – obowiązkowej rusyfikacji. „Zachował on wiarę, gdyż miał mocny fundament w rodzinie, która jest podstawową jednostką wychowania religijnego i patriotycznego” - mówiła.

„Za co mamy kochać naszą Ojczyznę?” - pytała prelegentka, i za ks. Sopoćką wymieniała „ziemię ojczystą, mowę polską, naród i rodaków”. „Ksiądz Sopoćko był obecny na zapleczu wojska, ale był też na froncie, aby podnosić morale, ducha narodu. Jeśli dziś my nie będziemy tego robić w wolnym kraju, w drastycznych warunkach tym bardziej tego nie zrobimy” - stwierdziła, odnosząc się do bieżących wydarzeń w Europie.

W sympozjum uczestniczyli studenci Studium Teologii w Białymstoku, nadzwyczajni szafarze Komunii św. oraz profesorowie i alumni Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego.

Studium Teologii w Białymstoku jest filią Akademii Katolickiej w Warszawie, Collegium Joanneum. Studia przeznaczone są dla osób świeckich, członków ruchów kościelnych, instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego, kontynuujących kształcenie po ukończeniu szkoły średniej, jak i dojrzałych, uzupełniających wykształcenie zawodowe lub pragnących rozwijać własne zainteresowania.

„Oferta skierowana jest do każdego, kto pragnie pogłębić swoją wiedzę o Bogu i świecie. Studia teologiczne pozwalają poznać fascynujący świat refleksji filozoficzno-teologicznej chrześcijaństwa oraz wprowadzają w dynamizm życia Kościoła, a także pomagają rozeznać własne powołanie oraz przygotowują do aktywnego i odpowiedzialnego wypełnienia funkcji świadka Chrystusa i świeckiego lidera wspólnoty kościelnej” - mówił ks. dr hab. Andrzej Proniewski prof. UwB - dyrektor Studium.

Studia odbywają się systemem zaocznym i oferują następujące etapy kształcenia: 6-letnie studia magisterskie, 2-letnie studia podyplomowe, 2-letnie studium teologii dla świeckich.

„Absolwenci studiów teologii różnych szczebli kształcenia mogą pełnić kompetentnie funkcję lidera we wspólnotach parafialnych oraz w strukturach diecezjalnych. Są oni przygotowani także do prowadzenia akcji ewangelizacyjnych na różnych poziomach oraz do podjęcia pracy misyjnej. Obecnie na studiach 6-letnich magisterskich kształci się 26 osób; 2-letnich podyplomowych - 11 osób i 2-letnich dla świeckich - 21 osób; łącznie - 58 osób” - dodał ks. dyrektor.

W struktury Studium Teologii wchodzą także: kształcenie nadzwyczajnych szafarzy (45 osób) i studium nad rodziną (22 osoby). Ukończenie studium Życia Rodzinnego umożliwia metodyczne przygotowanie do wspierania rodzin w realizacji ich powołania, przygotowanie do zawarcia sakramentu małżeństwa, przygotowanie do posługi w kursach przedmałżeńskich oraz podjęcie pracy w charakterze doradcy rodzinnego w poradniach katolickich.

Studium formacji podstawowej nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. kończy się otrzymaniem misji do sprawowania tejże posługi.